Ποιο θα είναι το ιδεολογικό και το πολιτικό πρόσημο διαφοροποίησης από την Δεξιά στις επόμενες εκλογές.

Άρθρο   ΤΟΥ Μ.  ΚΑΡΧΙΜΑΚΗ
Μέλους του πολιτικου συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ/Πρώην γραμματέα του εθνικού συμβουλίου

Η είσοδος του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση έγινε χωρίς να έχει συμφωνηθεί εκ των προτέρων και να έχει δημοσιοποιηθεί το επικαιροποιημενο προγραμματικό πλαίσιο, τα περιεχόμενα των πολιτικών σε βασικούς τομείς, το χρονοδιάγραμμα εφαρμογής ,και τα επιδιωκομενα αποτελέσματα τους,κυρίωςσε πεδία  που θα έδιναν υπαρκτή ελπίδα για προστασία κυρίως των μόνιμων  θυμάτων της κρίσης ,ελπίδα για τους ανθρώπους της δημιουργίας ,ελπίδα για την παραγωγή νέου πλούτου αλλα και μηνύματα για συγκρούσεις με όλους όσους αναχαιτιζουν τον πλούτο σε βάρος όλων όσων την πλήρωσαν.

Η  συμμετοχή  στην διαμόρφωση αυτού του σκηνικού έδωσε ένα θολό μήνυμα •μόνο των προσώπων που θα εγκατασταθούν στα υπουργεία και ότι  όσοι διαμορφώνουν το σκηνικό είναι απολύτως συμβατικοί και προβλέψιμοι παίχτες σε ένα σύστημα που εκτός των άλλων για να εμπνεύσει χρειαζόταν και περιεχόμενα πολιτικών και ασυνήθιστες και μη αναμενόμενες συγκρούσεις που δεν έγιναν και δεν φαίνεται να γίνουν ποτε.(τράπεζες ,δικαιοσύνη,ΜΜΕ κ.λ.π)

Δηλαδή  κινήσεις και πρωτοβουλίες που θα αναπτέρωναν το χαμένο ηθικό και την ελπίδα χιλιάδων ανθρώπων .

Ο Σαμαράς ήταν και είναι αδύνατον να τις κάνει και απέδειξε ότι δεν μπορεί και γιατί είναι άλλη η φιλοσοφία του και γιατί , δεν είναι πολιτικός παίκτης εμπιστοσυνης.

Το έδειξε  άλλωστε διαχρονικά με τις πολιτικές του θεσμικές απρέπειες και  υπονομεύσεις απέναντι στους εταίρους του,και εναντίον του Γ.Παπανδρέου.

Το ΠΑΣΟΚ προσχώρησε σε μια υπουργοκεντρικη αντίληψη χωρίς να έχει θέσει τους όρους και τις προϋποθέσεις , χωρίς αυτές να έχουν συζητηθεί ,και με ατολμία απέναντι στον Δεξιο Σαμαρά που πίστευει ότι αυτο είναι το εκβιαστικο του πλεονέκτημα.

Το ΠΑΣΟΚ ΣΊΓΟΥΡΑ δεν μπορούσε να ρίξει την κυβέρνηση ,μπορούσε όμως να  οριοθέτησε το κλείσιμο του κύκλου της κρίσης ,να θέσει περιεχόμενα πολιτικών και συγκρούσεις και αλλαγές με όσους κυρίως παρεμποδίζουν την διεύρυνση του πλούτου στην χώρα απ όπου κι αν προέρχονται ,και να απαιτήσει να είναι το σύνολο των δυνάμεων που σχημάτισαν κυβέρνηση μετα τις εκλογές με άλλον πρωθυπουργο και όχι τον Σαμαρά .

Μέτα απο όλα αυτά η μεγάλη πλειοψηφία των υποστηρικτών της δημοκρατικής παράταξης αναρωτιέται ποιο θα είναι το ιδεολογικό και πολιτικό πρόσημο διαφοροποίησης από την δεξιά ,στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση .