Αναίσχυντα, ανεύθυνα και υποκριτικά χόρευαν σαν τρελοί δήθεν αντιμνημονιακά και έσκουζαν σαν λυσσασμένοι.
Τι θα έκαναν άραγε οι νοικοκυραίοι της Δεξιάς, αν είχαν την τόλμη να μην δραπετεύσουν τον Οκτώβρη του 2009 από την λατρεμένη τους εξουσία και είχαν ακόμα στα χέρια τους την διακυβέρνηση της χώρας;
Θα συνέχιζαν να στέλνουν ακόμα ψευδή στοιχεία στη Γιούροστατ, χωρίς να τους έχουν πάρει χαμπάρι;
Θα ζητούσαν βοήθεια από τους εταίρους μας και αν την ελάμβαναν, με τι όρους; Υπήρχε περίπτωση να συγκροτηθεί μηχανισμός στήριξης χωρίς να επιβληθούν αυστηρότατοι όροι και προϋποθέσεις για την εξασφάλιση των δανείων;
Ποιους κορόιδευαν όταν λέγανε ότι υπήρχε κι άλλος δρόμος; Αφού υπήρχε, γιατί δεν τον αποκάλυπταν, όταν έτρεχε εναγωνίως ο Πρωθυπουργός στις Ευρωπαϊκές Αυλές, προσπαθώντας να πείσει τους εταίρους μας ότι δεν πρέπει να αφεθεί η χώρα στην τύχη της;
Γιατί δεν φόρεσαν τότε, «λόγω και έργω» την φανέλα της εθνικής, συμβάλλοντας με τις δυνάμεις τους στη προσπάθεια για την σωτηρία του τόπου;
Γιατί την ώρα της κρίσης, περίμεναν αμήχανοι και κρυπτόμενοι να τελειώσει τη δουλειά ο ΓΑΠ, να σιγουρευτούν για τη μη χρεοκοπία της χώρας και κατόπιν εκ του ασφαλούς, φόρεσαν με υπερηφάνεια όπλα και παλάσκες του μεγάλου αντιμνημονιακού αγώνα;
Ποια είναι η αλήθεια; Εσκεμμένα περίμεναν να κάνει όλη τη δύσκολη και βρώμικη δουλειά ο Γ. Παπανδρέου με το ΠΑΣΟΚ, για να έρθουν εκ των υστέρων να παραστήσουν τους λεβέντες και καραμπουζουκλήδες, καπηλευόμενοι την προσπάθειες άλλων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου