Τα 39 χρόνια της μεταπολίτευσης και η επόμενη δημοκρατική μέρα

του Θόδωρου Τσίκα 

Επιτεύχθηκαν πολλά, χρειαζόμαστε όμως μια νέα ελληνική Δημοκρατία

Στα «παρά ένα τεσσαράκοντα» χρόνια της Μεταπολίτευσης, επιτεύχθηκαν πολλά. Υπήρξε η καλύτερη, πιο ασφαλής, πιο δημιουργική περίοδος από την ίδρυση του ελληνικού κράτους .  Η δυναμική της εξαντλήθηκε προ πολλού. Χρειαζόμαστε μια νέα ελληνική Δημοκρατία.

- «Μητέρα όλων των μεταρρυθμίσεων», η μεταρρύθμιση της Διοίκησης. Διαρθρωτικές αλλαγές για ένα «κανονικό» κράτος,  στην υπηρεσία  πολίτη και ανάπτυξης.

- Αλλαγή εκλογικού συστήματος. Κατάργηση  σταυρού προτίμησης, βασική αιτία πελατειακών σχέσεων και διαφθοράς. Το γερμανικό εκλογικό σύστημα, ή παραλλαγή του, συνδυάζει αναλογικότητα με σταθερότητα. Εκλογή αριθμού βουλευτών με λίστα σε εθνικό επίπεδο και των υπολοίπων σε μονοεδρικές ή ολιγοεδρικές περιφέρειες. Εκδημοκρατισμός των πολιτικών κομμάτων.

- Συνταγματική κατοχύρωση:  επιπέδου αξιοπρεπούς διαβίωσης, προστασίας ανέργων, χωρισμού Κράτους- Εκκλησίας , ευρωπαϊκής προοπτικής, ισοσκελισμένου προϋπολογισμού, λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας.

- Έλεγχος οικονομικών κομμάτων και πολιτικών προσώπων από όργανα χωρίς πλειοψηφία βουλευτών.

- Αποφασιστικός ρόλος Βουλής στην παρακολούθηση εκτέλεσης του προϋπολογισμού.

- Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

- Αλλαγή διαδικασίας ελέγχου ευθύνης υπουργών.

- Αλλαγές στη δικαιοσύνη, στην ταχύτητα απονομής, τις φορολογικές δίκες, επενδυτικές συμβάσεις, την επιλογή της ηγεσίας της.