Την περίοδο 2004-2009, ενώ η χώρα βούλιαζε σε ένα απίστευτο κλίμα σήψης και παρακμής, οι δεξιοί φωστήρες, βασισμένοι στην επικοινωνία, θριαμβολογούσαν για το ανύπαρκτο έργο τους, για τις μεγάλες επιτυχίες τους .
Χωρίς ντροπή, χωρίς καμιά επιφύλαξη επιδίδονταν σε επικοινωνιακά κολπάκια, με ύφος σοβαροφανές και όμορφες κουβεντούλες που χαϊδεύουν αυτιά. Είχαν το θράσος να χρησιμοποιούν ακόμα και φρασεολογία της Αριστεράς. Να μιλάνε, για κοινωνική συνοχή, για καταπολέμηση της φτώχειας, για φροντίδα στους ανήμπορους και τους αδικημένους, για κοινωνικό κράτος.
Τελικά κατέστρεψαν τη χώρα και ως αντιπολίτευση ανέβηκαν στα κεραμίδια του αντιμνημονιακού αγώνα. Απέδειξαν ότι δεν έχουν πραγματικά ιερό και όσιο, είναι αδίστακτοι και επικίνδυνοι, συνεπώς η ΣΥΝΑΝΤΙΛΗΨΗ και η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ είναι έννοιες ασύμβατες με την αφεντιά τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου