Η ιστορία της Ολυμπιακής αεροπορίας είναι ίσως ο καλύτερος καθρέφτης της νεότερης ιστορίας του τόπου μας. Ξεκίνησε το 1930 ως «Ελληνική Αεροπορική Εταιρεία ΙΚΑΡΟΣ». Τότε που η Ελλάδα δημιουργούσε τις βασικές δομές ενός σύγχρονου κράτους του Ευρωπαϊκού νότου. Εξαγοράστηκε το 1957 από τον δαιμόνιο Έλληνα της Σμύρνης, Αριστοτέλη Ωνάση, για να κυριαρχήσει τις επόμενες δύο δεκαετίες στις διεθνείς αερομεταφορές. Τότε που το ελληνικό επιχειρηματικό δαιμόνιο δεν ήταν «εθνική αντίσταση» στο Nammos της Μυκόνου.
Κρατικοποιήθηκε το 1975 για να παραδοθεί σε ένα άθλιο κομματικό και συνδικαλιστικό σύστημα τις επόμενες δεκαετίες, κάνοντας πολλούς να θέλουν να την «ξεφορτωθεί» το κράτος. Όπως και την «ξεφορτώθηκε» το 2009 πουλώντας την σε έναν μεσάζοντα έναντι ευτελούς τιμήματος. Κουτσουρεμένη πλέον επιχειρήθηκε να μεταπωληθεί στη μοναδική, επί της ουσίας, ανταγωνίστριά της στην Ελλάδα, δημιουργώντας έτσι ένα ιδιωτικό μονοπώλιο στη θέση ενός ολιγοπωλίου κρατικού και ιδιωτικού.
Τώρα πλέον που όπως φαίνεται οι ευρωπαϊκές αρχές βάζουν βέτο σε ένα μονοπώλιο στις αερομεταφορές στην Ελλάδα, οι Τουρκικές Αερογραμμές φαίνεται να ενδιαφέρονται να εξαγοράσουν την Ολυμπιακή. Τι περίεργα παιχνίδια της Ιστορίας! Το δημιούργημα ενός Σμυρνιού, που η οικογένειά του ξεριζώθηκε πριν από μερικές δεκαετίες στη χειρότερη ίσως τραγωδία της νεότερης Ιστορίας μας, πιθανόν να εξαγοραστεί από αυτούς που ευθύνονται για αυτόν τον ξεριζωμό.
Δεν μου αρέσουν οι εθνικιστικές αρλούμπες. Αλλού είναι το θέμα. Η Ολυμπιακή του τολμηρού ξεκινήματος του '30 είναι η Ελλάδα των υψηλών προσδοκιών του '20 και του '30. Η Ολυμπιακή της δημιουργίας και της εξωστρέφειας του '60 και του '70 ήταν η Ελλάδα που έχτιζε ακομπλεξάριστα ένα πολύ καλύτερο μέλλον από το πρόσφατο παρελθόν της. Η Ολυμπιακή του '70 του '80 και του '90 ήταν η Ελλάδα ενός συστήματος που συντηρούσε ανορθολογισμούς, μικρά ή μεγαλύτερα βολέματα, μια λογική απομύζησης κάθε τι δημοσίου που το κράτος ήταν κάτι που μπορούμε μόνο να το κλέβουμε, άλλος πληρώνει. Το Δικαιούμαστε, ρε αδερφέ. Η Ολυμπιακή του 21ου αιώνα είναι η Ελλάδα που οι περίεργες «μπίζνες» είναι ο κανόνας.
Αεριτζίδικες καταστάσεις, μεσιτείες, φούσκες, ιδιωτικά μονοπώλια και στο τέλος εξαγορές και παράδοση στα ξένα κεφάλαια. Κεφάλαιο είναι, θα μου πεις, τι με νοιάζει από πού είναι. Όμως η εθνική χειραφέτηση δεν περνάει και μέσα από την οικονομία; Και επειδή δεν υπάρχουν μόνο καλοί ιδιώτες και κακό κράτος η ίδια ιστορία δεν πάει να γίνει και με τα νερά (ΕΥΔΑΠΜ ΕΥΑΘ); Μόνο που, συντρόφια, κράτος είμαστε όλοι μας. Ξεχωριστά και όλοι αντάμα. Και κράτος είναι και ο καταναλωτής και ο ψηφοφόρος και ο πολιτισμός μαζί με τους ανθρώπους του και η Δικαιοσύνη και τα κόμματα και η Βουλή και οι επιχειρήσεις. Και ο καθένας σε όλο αυτό το «τουρλουμπούκι» έχει τη δική του συμβολή.
Μην ψάχνουμε, λοιπόν, αν θα ακριβύνουν τα εισιτήρια και ποιος υπουργός «φταίει» για αυτό. Ας ψάξουμε τι κάναμε λάθος και η Ιστορία επαναλαμβάνεται συνέχεια και συνέχεια, ως φάρσα. Ο καθένας τα δικά του. Ας ψάξουμε γιατί μόνο αυτές τις «επαναλήψεις» μπορούμε πλέον να προσφέρουμε στην Ιστορία μας. Καλή αντάμωση στη λογική!
*Ο Οδυσσέας Κορακίδης είναι Δημοτικός Σύμβουλος Αλίμου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου