2010.
Κυβέρνηση Παπανδρέου.
Ουσιαστικά μόνοι.
Όχι από επιλογή, αλλά γιατί κανένας, πλην ελαχίστων στην αντιπολίτευση, δεν είχε το πολιτικό θάρρος να τους προσφέρει στήριξη.
Άλλοι, αντί να στηρίξουν την κρίσιμη στιγμή, έτρεχαν στα Ζάππεια.
Άλλοι τους έβριζαν εν χορώ.
Τους είπαν προδότες, δοσίλογους, Τσολάκογλου.
Τους πετροβολούσαν οι πάντες.
Ακόμα τους πετροβολούν.
Για να ξεχαστεί και ποιοι πραγματικά φταίνε, αλλά και πόσο έβλαψε τη χώρα το γεγονός ότι διακόπηκε απότομα ο τετραετής βίος της.
Αλλά η δικαίωση έρχεται. Σταγόνα σταγόνα.
Μαρτυρικά για όσους έβριζαν, χλεύαζαν.
Λυτρωτικά για όσους πίστεψαν.
Δηλώνει σήμερα στην Καθημερινή ο Ότμαρ Κάρας, αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου και επικεφαλής της Επιτροπής που διερευνά τη λειτουργία της τρόικας: «Η τρόικα ήταν ενδιάμεση λύση. Υπήρχε ανάγκη για ένα εργαλείο όπως η τρόικα, η οποία απέτρεψε την πτώχευση αρκετών χωρών. Χωρίς την τρόικα σήμερα η κατάσταση θα ήταν πολύ χειρότερη. Αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε μεμονωμένη απόφασή της και οι διαδικασίες λήψης αποφάσεων ήταν τέλειες. Η παρούσα κρίση της Ευρώπης είναι η μεγαλύτερη μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Κανείς, καμία χώρα, κανένας θεσμός, δεν ήταν προετοιμασμένοι για μια τέτοια κατάσταση. Ήμασταν αναγκασμένοι να επιδιορθώσουμε το πλοίο εν μέσω καταιγίδας. Και η καταιγίδα δεν έχει ακόμη περάσει. Αλλά σώσαμε το πλοίο. Και αυτό πρέπει να το αναγνωρίσουν όλοι.»
Δεν χρειάζεται να διαβάσει κανείς περισσότερα. Ένα είναι το συμπέρασμα. Όταν όλοι τους έβριζαν για προδότες, ο Παπανδρέου και η κυβέρνησή του έστηναν από το μηδέν Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης που γλύτωσε την Ελλάδα από εθνική καταστροφή. Και αργότερα και άλλες χώρες της ΕΕ από κατάρρευση.
Αρχίζουν και το λένε οι πάντες.
Η δικαίωση τώρα αρχίζει.
Το δηλητήριο θα επιστραφεί σε όλα τα φίδια.
Η Κυβέρνηση Παπανδρέου αποτέλεσε και αποτελεί εδώ και 4 χρόνια, ακόμα και σήμερα, το βασικό στόχο κάθε δημαγωγού, κάθε εθνοκάπηλου.
Η αλήθεια είναι ότι δυσαρέστησαν πολλούς οι επιλογές της.
Δεν μιλάμε βέβαια για τη δικαιολογημένη οργή του κόσμου που κλήθηκε πάλι να πληρώσει το μάρμαρο.
Μακάρι πράγματι να υπήρχε το 2010, την ώρα που κατέρρεε η χώρα και χρειαζόταν άμεσα στήριξη, ένα σύστημα δίκαιης κατανομής βαρών.
Δεν υπήρχε – και ήθελε πολύ χρόνο να φτιαχτεί.
Ούτε χρόνος υπήρχε.
Για αυτό και αδικήθηκε κόσμος.
Αλλά δεν μιλάμε για τη δικαιολογημένη οργή του κόσμου.
Μιλάμε για όσους καπηλεύτηκαν την οργή του κόσμου.
Κόμματα, για τους δικούς τους μικροκομματικούς λόγους.
Και πέρα από τα κόμματα.
Μιλάμε για εκείνους που άρχισαν να χάνουν προνόμια δεκαετιών και καπηλεύτηκαν την οργή του κόσμου, έγιναν πιο αγανακτισμένοι από τους αγανακτισμένους, πιο αντιμνημονιακοί από τους αντιμνημονιακούς, με ένα και μόνο στόχο: να απαλλαγούν μία ώρα νωρίτερα από την παρουσία Παπανδρέου και της κυβέρνησής του.
Όλο το παρασιτικό κατεστημένο σύστημα που ενοχλήθηκε από τα παραπάνω, έπαιξε τα ρέστα του εναντίον της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.
Δημιουργήθηκε ένα τέρας δημαγωγίας για να την αποδομήσουν.
Δημαγωγία που έλεγε ότι δεν υπήρχε και κανένα σοβαρό πρόβλημα στη χώρα το 2009.
Αλλά ότι όλα ήταν και είναι στημένα, προδιαγεγραμμένα, συμφωνημένα.
Ότι δεν υπήρχε και δεν υπάρχει κανένας λόγος να ματώνουν οι Έλληνες με Μνημόνια, παρά μόνο φταίνε κάποιοι προδότες, προσκυνημένοι, δωσίλογοι.
Μια δημαγωγία που δηλητηρίασε την ελληνική κοινή γνώμη. Εξέθρεψε το μίσος.
Αποτέλεσμα: Περιθωριακές ανοησίες έγιναν κοινός τόπος για πολλούς Έλληνες.
Άνθρωποι διασύρθηκαν και διασύρονται με ψιθύρους, φήμες, κουτσομπολιά, χωρίς καμία τσίπα, αλλά με πολλή πατριδοκαπηλία.
Και απύθμενη συνωμοσιολογία.
Μια μήτρα συνωμοσιολογίας που εξέθρεψε το μίσος.
Τα φαινόμενα βίας.
Και τα ακραία φασιστικά φαινόμενα.
Σήμερα, καταρρέουν όλες οι θεωρίες συνωμοσίας που κατασκευάστηκαν εναντίον της κυβέρνησης Παπανδρέου.
Η μία μετά την άλλη.
Καταρρέουν μπροστά στην αλήθεια των αποφάσεων των κυβερνήσεων της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας και πρόσφατα της Κύπρου.
Κυβερνήσεις οι οποίες πήραν την ξεκάθαρη πολιτική απόφαση να κάνουν το παν για να μην καταρρεύσουν οι χώρες τους, με γνώμονα το εθνικό συμφέρον των χωρών τους και μόνο.
Η ιστορία και η αλήθεια ήδη δικαιώνουν όλους εκείνους που πίστεψαν στην πατριωτική προσπάθεια της κυβέρνησης Παπανδρέου, εκείνους που δέχθηκαν την χλεύη της ισοπέδωσης στο χώρο εργασίας τους, στις παρέες τους, στα καφενεία.
Πού βομβαρδίστηκαν με χιλιάδες ώρες ασύλληπτης δημαγωγίας από συγκεκριμένα μέσα δήθεν ενημέρωσης, αλλά δεν το έβαλαν κάτω.
Ναι. Και η δική τους δικαίωση τώρα αρχίζει.
Τώρα όλοι είμαστε δίπλα στο Γιώργο Παπανδρέου
ΑπάντησηΔιαγραφήΓράφει ο Ν Βράχος
Η ώρα έφτασε. Τώρα ξέρουμε ! Τώρα όλοι είμαστε δίπλα στο Γιώργο Παπανδρέου, στον ΜΟΝΑΔΙΚΟ πολιτικό που απέδειξε έμπρακτα ότι σέβεται και αγαπά τους έλληνες και την Ελλάδα.
Δεν είναι πλέον μόνος του και υπονομευμένος. Δεν είναι το μαύρο πρόβατο του Αντώνη, του Βαγγέλη, του Αλέξη και των άλλων νοσταλγών της παραμεθόριας … διαπλοκής και πολιτικής ανυπαρξίας. Το μοναδικό πολιτικό ,που μας είπε την αλήθεια για το μέγεθος του προβλήματος και την οικονομική λύση που έπρεπε να εφαρμόσουμε και αγωνίστηκε ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ενάντια σε όλες τις βρόμικες δυνάμεις και ιδιοτελείς επιδιώξεις. Και προ παντός ενάντια στον ‘’αιρετό φασισμό’’ τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ελλάδα..
Τον ευγενή άνθρωπο που δεν ανταπέδωσε ούτε μία ύβρη στο ποτάμι της συκοφαντίας που δέχεται, τον αγωνιστή που πάλεψε και παλεύει για μια Ελλάδα καλλίτερη. Για μια Ελλάδα με μέλλον , όραμα και ελπίδα !
Τον πολιτικό που αγωνίζεται για ιδέες και οράματα με σεβασμό για όλους και αυτοσεβασμό πρωτόγνωρο για την Ελληνική πολιτική ιστορία.
**Τότε, το σύστημα δεν μπορούσε να χωνέψει ότι ο κόσμος εξακολουθούσε να στηρίζει τον Αντρέα μετά από όση λάσπη είχε εκτοξευτεί εναντίον του.
Τώρα το σύστημα δεν μπορεί να χωνέψει ότι ο κόσμος εξακολουθεί να στηρίζει τον Γιώργο, μετά από όση λάσπη έχει εκτοξευτεί εναντίον του.
Υπάρχει ένα κοινό στοιχείο που συνδέει όλους όσους λοιδορούν τον απλό κόσμο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. μετά τα γεγονότα του περασμένου Σαββάτου: δεν ένιωσαν ποτέ τι σημαίνει αγάπη και αποδοχή του κόσμου.
Και δεν μπορούν, ποτέ δεν θα μπορέσουν να αντιληφθούν μία απλή αλήθεια:
H καρδιά δεν “στήνεται”, ούτε “οργανώνεται”. Απλά χτυπά. Και για κάποια πράγματα χτυπά δυνατά.
Γιώργο,
η Ελλάδα χαμογελά, οι Έλληνες ελπίζουν ξανά.
Η Ιστορία σε περιμένει να συνεχίσεις το έργο σου !