Ράνια Κεδίκογλου : Η επιλογή μας : Κράτος-Δικαίου

Η πολιτική είναι ένας μοχλός αμοιβαίας κοινωνικοπολιτικής εξέλιξης. Σε όποια κατεύθυνση τον κινήσεις, εκεί και θα αυξηθεί η δύναμη του, άρα και η δυναμική του. Για να γίνω πιο σαφής αν δώσουμε ώθηση στη παιδεία ενός κράτους θα δούμε και τα αντίστοιχα αποτελέσματα. Το ανάλογο ισχύει και στο ανθρώπινο δυναμικό, αν δώσεις τη δύναμη σε άξιους ανθρώπους με ανιδιοτελή χαρακτηριστικά, θα υπάρξει ή θα δημιουργηθεί σταδιακά μία προσαρμοσμένη πολιτική ισορροπία, ενώ 
παράλληλα οι αξίες ενός κράτους ή ενδεχομένως μίας πιο κλειστής κοινωνίας θα προσδιοριστούν, με εκείνα τα κριτήρια και τα δεδομένα που θα ορίζει, μία θετικά αναπτυσσόμενη ισορροπημένη πολιτική με μεταρρυθμιστικά χαρακτηριστικά, προς όφελος του συνόλου. 


Βέβαια, και οι ρηξικέλευθες ιδέες αλλά και οι μεταρρυθμίσεις σε ένα κλειστό πολιτικό ιστό όσο απαραίτητες και αν είναι γεγονός που δεν το αμφισβητούμε δεν πρέπει να γίνουν η θρυαλλίδα μίας εσωτερικής έκρηξης, που θα αποφέρει τα αντίθετα αποτελέσματα. Οι σωστοί άνθρωποι στις σωστές θέσεις, είναι εκείνα τα πρόσωπα που θα ρυθμίσουν την εσωτερική πολιτική ισορροπία και θα συνδυάσουν την πολιτική τους κουλτούρα, με τις πραγματικές ανάγκες ενός κράτους-δικαίου. Ενός κράτους-δικαίου που οι πολίτες ονειρεύονται και οι πολιτικοί έχουν την ηθική υποχρέωση να εφαρμόζουν, αλλά και να διαπραγματεύονται.

Δυστυχώς, έχουμε φτάσει στο σημείο οι ηθικές αρχές, οι ανθρωπιστικές αξίες και οι διαχρονικές για πολλούς από εμάς ιδεολογίες να έχουν μπει στο πάτο ενός μπαούλου και να ψάχνουν διέξοδο τη κατάλληλη στιγμή, για να βγουν ξανά στην επιφάνεια. Η κρίση ιδεών, η έλλειψη πνευματικών ταγών, ανθρώπων καθοδηγητών αλλά από την άλλη και ο καθημερινός εκσφενδονισμός και οι αποκαλύψεις σκανδάλων έχουν επηρεάσει και αποπροσανατολίσει κάθε είδους πολιτική συμπεριφορά.

Ποια αρχαιοελληνική σκέψη, ποια αρχαιοελληνική έκφραση και κουλτούρα θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί, ότι η καθημερινότητα του σύγχρονου Έλληνα θα αντιμετωπιζότανε από ένα ρουσφετολογικό, πελατειακό σύστημα, με καθοδηγητές και οπλαρχηγούς με μηχανισμούς στράτευσης και μίας γενικότερης αναξιοκρατίας του κολλητού;;; Τίποτα δεν είναι αδύνατο και κανένα σύστημα αδιάβλητο όταν το σύνολο του κόσμου επιθυμεί τη πραγματική αλλαγή. Αλλαγή νοοτροπίας εκ θεμελίων προς όφελος του κάθε πολίτη, διότι φίλοι μου αν δεν αναθεωρήσουμε και δεν επαναπροσδιορίσουμε το πολιτικό αλλά και κοινωνικό μας γίγνεσθαι, αν δεν ζητήσουμε, αν δεν απαιτήσουμε την εφαρμογή του δικαίου και των νόμων και αν στη κοινή μας προσπάθεια δε συμβάλλει ο μεγαλύτερος κοινωνικός πυρήνας η οικογένεια, τότε δεν θα πάψει ποτέ να επικρατεί η συλλογική επανάληψη μίας απροσδιόριστης πολιτικής περιόδου. Γιατί όπως ακριβώς, ο Ρήγας Φεραίος είπε: “όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά. ”

Ράνια Κεδίκογλου

Μέλος Νομαρχιακής ΠΑΣΟΚ Ά Θεσσαλονίκης

Υπεύθυνη τομέα Πολιτισμού