Η παρακαταθήκη που άφησε ο Παπανδρέου ως μόνη λύση εξόδου από τα αδιέξοδα, είναι η πολιτική των συγκρούσεων.
Με το παράδειγμα του έδειξε τον δρόμο. Πρέπει επί τέλους να συγκρουστούμε με ότι μας κρατάει δεμένους με το παρελθόν της παρακμής, με όσους εμποδίζουν την διεύρυνση και ισοκατανομή του παραγόμενου πλούτου, με όποιες εστίες μόλυνσης ιδιοτελώς αντιστέκονται.
Να πολεμήσουμε την γραφειοκρατία και την πολυνομία, να έρθουμε σε ρήξη με την πελατειακή λογική, με τα πανίσχυρα μικρά και μεγάλα καρτέλ που καταληστεύουν το πενιχρό λαϊκό εισόδημα, να αντιπαλέψουμε το τραπεζικό κατεστημένο και τη δικαστική αυθαιρεσία. Να σταματήσουν οι χαριστικές πράξεις , υπέρ των εχόντων και κατεχόντων, .σε βάρος όμως του λαού.
Να δει ο λαός φως, να στυλωθεί, να επιδοκιμάσει και να στηρίξει. Αντιθέτως με κομψευόμενες διαπιστώσεις, φιλοσοφικές προσεγγίσεις και απολίτικες βερμπαλιστικές μεγαλοστομίες, η κρίση δεν παλεύεται, οι αδικίες δεν αίρονται και η κοινωνία απογοητευμένη, απαντά σπασμωδικά με οργή και αγανάκτηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου