Όμως, τα ερωτήματα που ακολουθούν αναδεικνύονται αβίαστα, και απαιτούν άμεσα απαντήσεις και μάλιστα, χωρίς υπεκφυγές.
Πρώτον. Η κυβέρνηση και προσωπικά ο Πρωθυπουργός, συμφωνούν με τις δηλώσεις της κας Σοφίας Βούλτεψη;
Δεύτερον. Αν τις υιοθετούν, γιατί σύσσωμη η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, ο νυν Πρωθυπουργός και ο τότε Πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής, ψήφισαν τον Προϋπολογισμό του 2013, ο οποίος σύμφωνα με τη ίδια την εισηγητική του έκθεση στηρίζεται στα στοιχεία που όλοι αποδέχονται ως τα μόνα αληθή και επικύρωσε έναν ολόκληρο χρόνο αργότερα, στα τέλη του 2010, η Eurostat – για πρώτη φορά χωρίς αστερίσκους;
Τρίτον. Αν τις υιοθετούν, γιατί δεν ζήτησαν χθες, όχι σήμερα, ούτε αύριο, αναθεώρηση των στοιχείων της οικονομίας;
Πως είναι δυνατόν τρεις Πρωθυπουργοί στη σειρά – Γ. Παπανδρέου, Λ. Παπαδήμος, Α. Σαμαράς -, αλλεπάλληλα υπουργικά συμβούλια και το σύνολο των υπουργών αυτών των κυβερνήσεων, επτά υπουργοί και αναπληρωτές υπουργοί οικονομικών από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι σήμερα, να συμφώνησαν να πάρουν δύσκολα μέτρα για να μειώσουν το έλλειμμα βάση των στοιχείων που κατέγραψε η ανεξάρτητη Στατιστική Αρχή και η Eurostat. Δηλαδή, πως αποδέχτηκαν την ορθότητα των στοιχείων από τους δύο αυτούς φορείς, ενώ θα μπορούσαν με μια απλή αναθεώρηση αυτών των στοιχείων να μετριάσουν – τουλάχιστον – τα επώδυνα για τον Ελληνικό λαό μέτρα;
Τέταρτον. Αν τις υιοθετούν, γιατί δεν απαίτησαν από τους εταίρους μας, χθες, όχι σήμερα, ούτε αύριο, επαναδιαπραγμάτευση των όρων του προγράμματος προσαρμογής; Θα ήταν κάτι που θα χαροποιούσε ιδιαίτερα τους εταίρους μας διότι πολύ απλά θα σήμαινε ότι, η Ελλάδα, ο προϋπολογισμός και οι τράπεζές, θα χρειαζόταν πολύ λιγότερα χρήματα για τις δανειακές ανάγκες – χρήματα από τους εταίρους μας, δηλαδή τους Ευρωπαίους φορολογούμενους.
Πέμπτον. Αν τις υιοθετούν, γιατί δεν προχωρούν στη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής; Και μάλιστα, αν δεν τους αρκεί το Πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής που συστάθηκε το 2012 για τα στατιστικά στοιχεία του 2009, γιατί δεν προχωρούν στην σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για το πως φτάσαμε στο μνημόνιο;
Παρεμπιπτόντως, στον δήθεν αφελή ισχυρισμό της κας Βούλτεψη, ότι ακολουθούν αυτά τα στοιχεία γιατί δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς, θέτουμε το εξής ερώτημα:
Δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς διότι όλοι όσοι κυβέρνησαν μετά την οικονομική κρίση αποδέχτηκαν να συμφωνήσουν με «ψεύτικα στοιχεία» ή δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς, διότι απλά, τα στοιχεία ήταν και τα αληθή; Δηλαδή, ουδείς μπορούσε με σοβαρότητα να τα αμφισβητήσει;
Έτσι κι αλλιώς, σύμφωνα με τα όσα υποστήριζαν, τα Ζάππεια και τα 18 δις Ευρώ ισοδύναμα μέτρα, ακολουθούσαν την πορεία των εξελίξεων ώστε να είναι αξιόπιστα. Ως εκ τούτου, δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν, πολύ περισσότερο σήμερα, που επίσης σύμφωνα με όσα ισχυρίζονται, τα πράγματα είναι κατά πολύ καλύτερα απ´ ότι τα παρέλαβαν!
Επομένως, θα έχουμε ως χώρα και επιπλέον οφέλη!
Ως εδώ, λοιπόν.
Ο Πρωθυπουργός, οφείλει να δώσει σήμερα εξηγήσεις στους Έλληνες.
Ή συμφωνεί με την κα Βούλτεψη, όποτε οφείλει να πράξει τα προεκτεθέντα και μάλιστα, σήμερα ή δεν συμφωνεί και πράττει σήμερα κιόλας τα δέοντα, ξεκαθαρίζοντας τη στάση του.
Κανείς δεν προχωρά πατώντας σε δύο βάρκες.
Γιατί και τα ψεύδη, και η συκοφαντία, δεν έχουν απλά τα όριά τους. Στην περίπτωση αυτή, και επειδή αφορούν σε θεμελιακά στοιχεία που αποτελούν την βάση κάθε απόφασης στην Κυβέρνηση και το Κοινοβούλιο, η συνεχής αμφισβήτησή τους βλάπτει βαθύτατα την αξιοπιστία των θεσμών μας.
Και προσθέτως, υπονομεύει κάθε δυνατότητα δημιουργίας ευρύτερων συναινέσεων για την αντιμετώπιση των πραγματικών αιτιών της κρίσης στην χώρα μας, καθώς μπορεί ο καθείς να ερμηνεύει κατά το δοκούν τα αίτιά της αλλά και τις δυνατότητες της χώρας μας.
Τα ψεύδη και οι συκοφαντίες – και μάλιστα από τα πλέον επίσημα χείλη της Κυβέρνησης – υπονομεύουν συστηματικά την εικόνα αξιοπιστίας της Ελλάδας, για την οποία τα τελευταία χρόνια έχει παλέψει η χώρα μας – οι Έλληνες με τις θυσίες που κάνουν και αλλεπάλληλες κυβερνήσεις.
Ακόμη,
Έκτον. Στα παραπάνω, ευκόλως θα μπορούσε να προσθέσει κανείς την διερεύνηση των σημαντικών πολιτικών ευθυνών της Κυβέρνησης που εξελέγη το 2004 και έκανε την λεγόμενη «απογραφή». Μια απογραφή που συνειδητά διόγκωσε τα ελλείμματα των προηγούμενων ετών με την «ευφυή» μέθοδο της αλλαγής του τρόπου προσμέτρησης των αμυντικών δαπανών και δη των παραγγελιών οπλικών συστημάτων.
Η αλλαγή της μεθόδου προσμέτρησης συνίσταται στην καταγραφή του κόστους των παραγγελιών στο κρατικό προϋπολογισμό όχι κατά την ημερομηνία παραλαβής – που σήμερα πια είναι και ο κανόνας – αλλά κατά την ημερομηνία της παραγγελίας. Αυτήν την αλχημεία επέλεξε η τότε Κυβέρνηση για να συκοφαντήσει τις προηγούμενες Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Και αυτό το γεγονός δεν επιδέχεται αμφισβήτησης.
Παρότι η τότε Κυβέρνηση αξιοποίησε ένα νομότυπο λογιστικό τερτίπι, η βλάβη για τη χώρα και τους Έλληνες, ήταν τεράστια.
Διότι με την εκ των υστέρων αλλαγή των στοιχείων των προϋπολογισμών, από το 1999 μέχρι το 2004, αμφισβητήθηκε η ένταξή μας στη ζώνη του ΕΥΡΩ. Δηλαδή, διογκώθηκαν τεχνητά οι αμυντικές μας δαπάνες, άρα και ο συνολικός προϋπολογισμός της χώρας μας για έτη της ένταξής μας στην Ευρωζώνη. Επομένως, φάνηκε ξαφνικά η οικονομία μας να μην πληροί τις προϋποθέσεις ένταξής μας στο ΕΥΡΩ.
Αυτή και μόνο η πράξη και έπληξε την αξιοπιστία μας και έθεσε την Ελλάδα υπό την κηδεμονία της παρακολούθησης από την ΕΕ κατά τα έτη 2004-2008.
Έτσι, η απόκρυψη και αλλοίωση των πραγματικών στοιχείων του προϋπολογισμού από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το 2009, επέφερε το τελειωτικό χτύπημα στην αξιοπιστία της χώρας μας.
Αξιοπιστία που αποτελεί και τον θεμέλιο λίθο οποιασδήποτε χώρας – όπως συμβαίνει και με την κάθε επιχείρηση, τον κάθε ιδιώτη στην αγορά. Η προηγούμενη κυβέρνηση με τις πράξεις της είχε καταφέρει να δημιουργήσει την εικόνα μιας Ελλάδας αναξιόχρεης.
Τα γεγονότα αυτά και οι συνακόλουθες εξελίξεις, μαζί με τον παράγοντα του φόβου στις αγορές μετά την οικονομική κρίση του 2008, καθόρισαν σημαντικά την αδυναμία της χώρας να έχει πρόσβαση στις χρηματαγορές για την εξυπηρέτηση των δανειακών της αναγκών, με τελική κατάληξη να βρεθούμε στο χείλος μιας εθνικής καταστροφής.
Το πλήγμα στην αξιοπιστία της χώρας από τις ενέργειες της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας από το 2004 μέχρι και το 2009, συνέβαλε καθοριστικά στην δραματική απομείωση της διαπραγματευτικής ικανότητας της χώρας μας στις δύσκολες διαπραγματεύσεις που ακολούθησαν.
Το πλήγμα στην αξιοπιστία της χώρας, είχε ως επακόλουθο να ανοίξει διάπλατα και η συζήτηση – στην ΕΕ και διεθνώς – περί του Grexit, δηλαδή, της εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Και μόνο αυτή η συζήτηση, αποσταθεροποίησε την οικονομία, τις επενδύσεις, το τραπεζικό σύστημα και την δυνατότητα ανάκαμψης και προσαρμογής μας.
Έβδομον. Εντονότατο προβληματισμό προκαλεί το γεγονός ότι, δεν έχουν τύχει διερευνήσεως οι μοναδικές επίσημες καταγγελίες που προέρχονται από αρμόδιες αρχές – Έκθεση Ευρωπαϊκής Επιτροπής/Eurostat και Έκθεση Ευρωκοινοβουλίου για τα προγράμματα προσαρμογής και τα πεπραγμένα της Τρόικα – που αφορούν τις εγκληματικές ευθύνες των κυβερνήσεων Καραμανλή, σχετικά με τα στοιχεία της οικονομίας και αναδεικνύουν με σαφήνεια τους πραγματικούς υπευθύνους της όλης υπόθεσης. Και μάλιστα, με τρόπο που δεν επιδέχεται οποιασδήποτε αμφιβολίας ή επιφύλαξης, καθώς χαρακτηρίζουν «εσκεμμένα εσφαλμένες» τις αναφορές των κυβερνήσεων Καραμανλή για τα στοιχεία της οικονομίας και κάνουν λόγο για «λαθροχειρία».
Στοιχεία ευθυνών επομένως, παρέχονται από πραγματικά ουδέτερους κριτές.
Για να αποδειχθεί επιτέλους, ποιος έχει το βάρος της ευθύνης. Ποιος δημιούργησε και ποιος απέκρυψε ελλείμματα και οδήγησε αναπόδραστα τη χώρα στο πρόγραμμα των μνημονίων.
Για να σιωπήσουν όσοι με το θράσος των ανάξιων επιχειρούν αποπροσανατολισμό και παραπλάνηση.
Προς τούτο επισημαίνονται και πάλι ενδεικτικά, καθώς σε προηγούμενη ανακοίνωση υπάρχουν περισσότερα στοιχεία, τα ακόλουθα:
Πρώτον. Στις 8 Ιανουαρίου του 2010, παραδίδεται η Έκθεση της Eurostat, που είχε ζητηθεί από το ECOFIN, το Νοέμβριο του 2009, η οποία απαντά στο ερώτημα: πώς προέκυψε η διαφορά στο έλλειμμα της Ελλάδας μεταξύ των ανακοινώσεων της 2ας και της 21ης Οκτωβρίου του 2009, διαφορά που παρουσιάζει θηριώδη απόκλιση, καθώς η πρώτη ανακοίνωση μιλά για 6% και η δεύτερη για 12,5%!
Στο 30 σελίδων κείμενο, αναφέρεται 8 (οκτώ) φορές η φράση:
“deliberate misreporting” – εσκεμμένα εσφαλμένες αναφορές
Από ποιον; Από τις αρμόδιες αρχές επί της κυβέρνησης Καραμανλή.
Σε άλλο σημείο, στη σελ. 15, όπου υπάρχει αναφορά στο σχέδιο δράσης που καταρτίστηκε από την Eurostat με την ελληνική κυβέρνηση το 2006, για τη βελτίωση της ποιότητας των ελληνικών στατιστικών στοιχείων, αναφέρεται με απόλυτο τρόπο:
«Παρόλα αυτά, ακόμα και η πλήρης τήρηση από τις ελληνικές αρχές του σχεδίου δράσης, δεν θα είχε αποτρέψει τις εσκεμμένα εσφαλμένες αναφορές στοιχείων από τις ελληνικές αρχές το 2009″.
Γιατί; Γιατί όπως λέει παρακάτω «Τα κράτη – εταίροι στο Ευρωπαϊκό Στατιστικό Σύστημα θεωρείται ότι συνεργάζονται με καλή πίστη. Οι εσκεμμένα εσφαλμένες αναφορές ή η απάτη δεν προβλέπονται στον κανονισμό».
Στη συνέχεια, στις σελίδες 22-27, η Έκθεση αναφέρεται 5 φορές σε «εσκεμμένα εσφαλμένες αναφορές», του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους – 3 φορές και της Εθνικής Στατιστικής Αρχής – 2 φορές, πάλι επί των ημερών της κυβέρνησης Καραμανλή, το 2009.
Δεύτερον. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στην Έκθεση του για το ρόλο της Τρόικας και τα προγράμματα στήριξης, έκθεση που υπερψηφίστηκε με συντριπτική πλειοψηφία από τα μέλη του στις 13 Μαρτίου 2014, υπογραμμίζει:
«Το Ευρωκοινοβούλιο … είναι της γνώμης ότι η προβληματική κατάσταση της Ελλάδας οφειλόταν και στη στατιστική λαθροχειρία κατά τα έτη που προηγήθηκαν της κατάρτισης του προγράμματος».
ΥΓ. Σε κάθε περίπτωση πάντως, είναι να απορεί κανείς, πως είναι δυνατόν οι αρμόδιες αρχές της ΕΕ να έχουν αποσύρει από τα τέλη του 2010 τους αστερίσκους από τα στατιστικά στοιχεία, μετά από τόσες θυσίες και τόσες προσπάθειες και η Κυβέρνηση, διά της Κυβερνητικής Εκπροσώπου, να επιδιώκει να τους ξαναβάλει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου