Σήμερα ξύπνησα με καλή διάθεση. Λίγο μετά έμαθα τι έγινε και αποφάσισα να γράψω τις παρακάτω γραμμές για μένα, για το παλικάρι που δολοφονήθηκε, για όλους μας:
'Και τώρα αντί για ομόνοια καταδίκης της ΧΑ και της εγκληματικής της δράσης - που θα ζήλευε και η Cosa Nostra - έχουμε διαγωνισμό ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος καταδικάζει πιο πολύ και για το ποιος θα πει την καλύτερη ατάκα εναντίον του άλλου με αφορμή το γεγονός της δολοφονίας ενός παιδιού στο Κερατσίνι. Ανάξιοι των περιστάσεων.. Μόνο που το συγκεκριμένο γεγονός δεν μπορεί να θεωρείται αφορμή για σχολιασμό και ανούσια αντιπαράθεση, αλλά αιτία για ομόνοια όλων των δημοκρατικών πολιτικών δυνάμεων ώστε με ένα στόμα και μία φωνή να στηλιτευθεί ο ακραίος εγκληματικός ακτιβισμός της ΧΑ (και η ίδια) που με πρόσχημα την δράση της ως πολιτικό κόμμα (άκουσον, άκουσον), καταπολεμά και τραμπουκίζει την όποια αντίθετη γνώμη, το οτιδήποτε διαφορετικό από το "κανονικό" το οποίο η ίδια πρεσβεύει! Και έπειτα έχουμε και εκείνους που ανάγουν τη δολοφονία σε "οικονομικό πόλεμο κατά των φτωχών", "μνημονιακό έγκλημα", "ταξικό πόλεμο" και πράξη του μακριού χεριού των εφοπλιστών, της κυβέρνησης και όποιου άλλου.. Μα πως μπορεί ακόμη και μία δολοφονία να γίνει εκμεταλλεύσιμη πολιτικά;;
Δηλαδή αν το συγκεκριμένο θύμα ήταν πρωτοπαλίκαρο του Καρατζαφέρη και όχι αριστερός τότε τι είδους πόλεμος θα ήταν και τίνος; Τότε δεν θα έβγαιναν ανακοινώσεις από τα "ευαίσθητα" στην δημοκρατία κόμματα; Νομίζω πως η ζωή είναι δικαίωμα του καθενός: μετανάστη, παράνομου μετανάστη, αριστερού, δεξιού, αμόρφωτου, μορφωμένου, μαύρου, λευκού, χριστιανού, μουσουλμάνου, παοκτσή, ολυμπιακού και για οποιαδήποτε άλλη αιτία διαχωρισμού ανακαλύψουμε μεταξύ μας!! Νομίζω, επίσης, ότι η πολιτική εκμετάλλευση από κάθε κόμμα τέτοιων γεγονότων πρέπει να σταματήσει εδώ και τώρα ώστε - επιτέλους - η Δημοκρατία μας να μπορέσει να αξιοποιήσει το συγκεκριμένο γεγονός και παρόμοια γεγονότα του παρελθόντος για να αποδυναμώσει, να απομακρύνει και να κλείσει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας την ΧΑ, τους "αδαείς" ψηφοφόρους-"θύματα", την ωμή βία (και την κάθε λογής βία), τον α-πολιτικό αφορισμό της πάνω πλατείας, την απαξίωση του πολιτικού πολιτισμού.. Φανταστείτε έναν κόσμο χωρίς όλα τα παραπάνω. Πιστεύω πως είναι εφικτός αρκεί να το τολμήσουμε, αρκεί να βλέπουμε τα πράγματα με ψυχραιμία και νηφαλιότητα, και - κυρίως - αρκεί να ΜΗΝ χρησιμοποιούμε το κάθε τέτοιο γεγονός για δρέψουμε οφέλη για τους εαυτούς μας ή για τον πολιτικό χώρο στον οποίο ανήκει ή δεν ανήκει ο καθένας μας! Η δολοφονία του συγκεκριμένου παιδιού ας είναι η αρχή του τέλους για να αναπαυθεί και η ψυχή του...
ΥΓ Συλλυπητήρια στους οικείους του.'
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου