Εδώ και μήνες, υποστηρίζω την ιδέα μιας κυβέρνησης εθνικής ενότητας, με συμμετοχή της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ, με σκοπό την ολοκλήρωση της δανειακής σύμβασης και την «έξοδο από το μνημόνιο». Τα κατεστημένα κόμματα απορρίπτουν την πρόταση αυτή και μένουν κολλημένα σε ξεπερασμένα στερεότυπα που, απλώς, δε δουλεύουν πια. Πραγματικά, μια αδύναμη κυβέρνηση και μια αδύναμη αντιπολίτευση με το μυαλό τους να αδυνατίσει η μία την άλλη ακόμα περισσότερο, δεν μας χρειάζονται. Χρειαζόμαστε ενότητα ώστε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τις εξωτερικές πιέσεις που δεχόμαστε και να διαμορφώσουμε ένα κοινό πρόγραμμα οικονομικής και κοινωνικής ανόρθωσης / διαβατήριο επιστροφής μας στις αγορές και αποκατάστασης της δημοσιονομικής μας κυριαρχίας.
Ειδικότερα σήμερα, που η ανυπαρξία κυβέρνησης στην Γερμανία έχει ως αποτέλεσμα την αμηχανία των δανειστών μας, ο καυγάς Νέας Δημοκρατίας - ΣΥΡΙΖΑ για την εξουσία, συνεπάγεται μια ακόμα χαμένη ευκαιρία: να διαπραγματευτούμε πιέζοντας, επιτέλους, εμείς τους απέναντι, αντί να πιεζόμαστε εμείς από αυτούς. Και έτσι, συρόμαστε να συζητάμε τη μερική δήμευση (κούρεμα) της ακίνητης περιουσίας, την αναδιάταξη του ανθρώπινου δυναμικού στον δημόσιο τομέα χωρίς προσδιορισμό του έργου και του σχήματός του προηγουμένως και άλλα, εξίσου παράλογα. Είναι πια φανερό… το κομματικό κατεστημένο βλάπτει σοβαρά το εθνικό και δημόσιο συμφέρον!
Οι ευθύνες είναι αυταπόδεικτες (προφανώς ανάλογες με την απήχηση στο λαό και τη κοινοβουλευτική δύναμη κάθε κόμματος) και ο καταλογισμός αναπόφευκτος. Το ερώτημα λοιπόν είναι πια άλλο: μπορούμε να έχουμε αξιόπιστη εκπροσώπηση ή χάσαμε τελείως την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας; Χρωστάμε την απάντηση τώρα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου