Η Ελιά, ως εκλογικός και μόνο συνασπισμός, δεν ενθουσίασε τόσο την κοινωνική βάση του ΠΑΣΟΚ, ούτε συνένωσε στις εκλογές υπαρκτές και σοβαρές πολιτικές δυνάμεις, πέραν ορισμένων κινήσεων που ανήκουν ή έχουν προέλθει από το ΠΑΣΟΚ, χωρίς ειδικό βάρος στην κοινωνία. Συνεπώς δεν έχει λόγο ύπαρξης.
Αντιθέτως, η οργανωτική και πολιτική ανασυγκρότηση του ΠΑΣΟΚ δεν θα προκαλούσε τις καλόπιστες ή κακόπιστες θέσεις έναντι της «Ελιάς» που δεν επέτρεψαν τη συσπείρωση που θα είχε ένα ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ.
Πρόταση για συνέδριο – συνάντηση (όχι ίδρυση) δημοκρατικής προοδευτικής συμπαράταξης των δυνάμεων μεταξύ Δεξιάς και ΣΥΡΙΖΑ με διατήρηση της αυτονομίας κάθε συμμετέχουσας πλευράς για τον συντονισμό κοινής δράσης με καθαρά προοδευτικούς δημοκρατικούς και αναπτυξιακούς στόχους εξόδου από την κρίση.
Για να είναι αποτελεσματική η προσπάθεια αυτή πρέπει να προηγηθεί ανασύνταξη του ΠΑΣΟΚ με πολιτικές και οργανωτικές διεργασίες των οργανώσεών του στη βάση της κοινωνίας.
Γεγονός που προϋποθέτει ταυτόχρονη πρόταση πρακτικού ρεαλιστικού εφαρμόσιμου σχεδίου ανάταξης της καθημερινότητας των μικρομεσαίων στρωμάτων ώστε να ξαναστηθούν ο λαός και η χώρα στα πόδια τους.
Υπάρχει άμεσος κίνδυνος ακόμα και τυχαίας πυροδότησης ανεξέλεγκτης κοινωνικής έκρηξης, όπως και αυξανόμενοι κίνδυνοι στο εξωτερικό μέτωπο και την ασφάλεια της χώρας.
Τον ερχόμενο Σεπτέμβριο τα δημόσια ταμεία θα είναι στην ίδια κατάσταση που ήταν τον Οκτώβριο του 2011, μείον τα αναμενόμενα τότε δις του μηχανισμού στήριξης της οικονομίας, μείον το PSI και την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Δυστυχώς το 2012, αν και ο προϋπολογισμός προέβλεπε πρωτογενές πλεόνασμα, πέρασε σε πλήρη αδράνεια λόγω της προεκλογικής και μετεκλογικής απραξίας μέχρι να γίνει πρωθυπουργός ο κ. Σαμαράς. Γι’ αυτό τελικώς το πλεόνασμα – λιγότερο μάλιστα και με πρόσθετες θυσίες – προέκυψε ένα χρόνο μετά, δηλαδή το 2013.
Είναι πιθανότατη η εγκατάλειψη από τη Ν.Δ. της προσπάθειας για εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας και «απόδρασης» μέσω πρόωρων εκλογών, με τον κ. Σαμαρά να ισχυρίζεται ότι «έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια»!
Στο δίλλημα «να σωθεί η χώρα ή το κόμμα» το ΠΑΣΟΚ με τη στρατηγική απόφαση της άνοιξης του 2010 προτίμησε να σωθεί η χώρα. Δεν το έβαλε στα πόδια όπως η Ν.Δ. (υπό τον κ. Καραμανλή) και επέμεινε παρά την υπονόμευση τόσο της Ν.Δ. (υπό τον κ. Σαμαρά) όσο και της «Αριστεράς».
Ο χειραγωγούμενος από τους μη ζημιωθέντες μεγαλοτραπεζίτες και βαρόνους των media έλληνας πολίτης, έστω και αργά, θα καταλάβει ότι, παρά τα λάθη τακτικής ή επιλογών προσώπων, κάναμε ότι έκανε η παράταξη της οποίας είμαστε η συνέχεια στην κρίση του 1894 υπό τον Χαρίλαο Τρικούπη και σε εκείνη του 1929 -31 υπό τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Αποβλέψαμε στο μέλλον της πατρίδας και όχι στις επόμενες εκλογές, όπως έκαναν και κάνουν οι άλλοι από την άνοιξη του 2010 μέχρι σήμερα, η μεν Ν.Δ. ανακαταλαμβάνοντας το κράτος, ο δε ΣΥΡΙΖΑ συναγωνιζόμενος μαζί της στην απαξίωση της Βουλής και των άλλων θεσμών της Δημοκρατίας μας. Και υποστήκαμε ότι υπέστησαν και τα κόμματα Χαρίλαου Τρικούπη και Ελευθερίου Βενιζέλου. Εκείνοι οι μεγάλοι πατριώτες πολιτικοί που δεν εξελέγησαν ούτε καν βουλευτές, αλλά λαός και ιστορία τιμούν την αυτοθυσία που επέδειξαν και τα κόμματα τους και ως ηγέτες εκείνοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου