Η πλειοψηφία του Ελληνικού λαού είναι σήμερα πολιτικά άστεγη. Ψηφίζει αλλά δεν ελπίζει σε τίποτα.
Η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτικά άστεγων ψηφοφόρων ανήκει ή έχει υπάρξει στον χώρο μας.
Γιατί μας γύρισαν την πλάτη;
Αξιοπιστία στην πολιτική χτίζεις τηρώντας τις δεσμεύσεις σου.
Θέτοντας στόχους και κάνοντάς τους πράξη. Κινητοποιώντας την κοινωνία γύρω από κοινά οράματα.
Στην πολιτική δεν είσαι ότι δηλώσεις. Είσαι ότι πράξεις.
Είσαι οι προτεραιότητες που επεξεργάζεσαι και υλοποιείς.
Εμείς δηλώνουμε Έλληνες σοσιαλιστές αλλά κάναμε πράξη ένα Ευρωπαϊκό νεο-φιλελεύθερο Μνημόνιο. Ένα οικονομικό σχέδιο αποπληρωμής των χρεών μας χωρίς σεβασμό στις Εθνικές μας ιδιαιτερότητες και στα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα.
Υπάρχουν πολλές εξηγήσεις γιατί έγινε αυτό, όμως αν πρέπει να απομονώσω ένα λόγο που εξηγεί γιατί στο ΠΑΣΟΚ χάσαμε την αξιοπιστία μας, αυτός είναι η ασυνέπεια λόγων και πράξεών μας.
Το ερώτημα που καλούμαστε να απαντήσουμε είναι αν μπορούμε να κερδίσουμε την χαμένη μας αξιοπιστία και να εκπροσωπήσουμε την μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων που αισθάνονται πολιτικά ορφανοί.
Δεν θα ήμουν εδώ αν πίστευα ότι ο πολιτικός μας χώρος εκπροσωπεί μια μικρή ζώνη ισορροπιστικών απόψεων στην μάχη Αριστεράς – Δεξιάς.
Εκπροσωπεί πιστεύω την μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων προοδευτικών που πιστεύουμε σε ένα σοσιαλιστικό κέντρο που απομονώνει πολιτικά τις δυνάμεις των άκρων.
Με άλλα λόγια, πιστεύω βαθύτατα ότι δεν πρέπει να συμπεριφερόμαστε σαν να είμαστε εμείς στη μέση της δικής τους μάχης
αλλά να πορευόμαστε με την αυτοπεποίθηση ότι αυτοί βρίσκονται στα άκρα της δικής μας άποψης για τη χώρα και την κοινωνία.
Αρκεί να την εκφράσουμε και να ξαναχτίσουμε την αξιοπιστία μας.
Εμείς όμως τι κάνουμε;
Εκφράζουμε τα πιστεύω μας; Κινητοποιούμε την κοινωνία; Όχι.
Θέτουμε Εθνικούς στόχους;
Ακόμα και όταν το κάνουμε, τους κατακρεουργούμε.
Αναμφίβολα, η πολιτική σταθερότητα συμβάλει στον στόχο της μείωσης του χρέους που είναι Εθνική υπόθεση. Αυτό όμως δεν κάνει την κυβερνητική σταθερότητα, από μόνη της, Εθνικό στόχο.
Εθνικός στόχος δεν είναι ένα δίλημμα που εκβιάζει και φοβίζει.
Είναι ένας στόχος που αγκαλιάζει η κοινωνία. Που γεννιέται από την κοινωνία και αφορά την ίδια και την πορεία της.
Με αυτή την λογική ούτε η ίδρυση της Ελιάς μπορεί να θεωρηθεί Εθνικά σημαντική.
Γιατί γεννήθηκε η Ελιά;
Πρώτον, με την ελπίδα ότι η αλλαγή των συμβόλων ή της ταμπέλας κάνει τον πολίτη να ξεχάσει τα λάθη μας.
Αλήθεια Πρόεδρε πιστεύεις ότι ο κόσμος σε βλέπει διαφορετικά επειδή μιλάς μπροστά σε μια ελιά;
Αλήθεια μέλη του Συμβουλίου πιστεύετε ότι ο κόσμος θα μας δει αλλιώς επειδή θα μιλούμε μπροστά σε μια ταμπέλα που λέει Δημοκρατική Παράταξη;
Δεν βλέπετε ότι σαν σύμβολα είστε μεγαλύτερα από οτιδήποτε νέο υιοθετήσουμε;
Και ότι θα στιγματίσουμε (θετικά και αρνητικά) το όποιο όνομα και το όποιο σύμβολο ανάλογα με την άποψη που έχει για μας ο κόσμος;
Εξηγείστε μου λοιπόν τι λέμε σήμερα στον κόσμο; Ότι εμείς στέκουμε καλά αλλά ο ήλιος έχει πρόβλημα;
Αν θέλετε να το δείτε στεγνά επικοινωνιακά, αν είναι να φύγει ο ήλιος, καλύτερα να φύγουμε και εμείς μαζί του.
Ο δεύτερος λόγος για την ίδρυση της Ελιάς είναι για να απο-Παπανδρεοποιήσουμε το Κίνημα.
Καταλαβαίνω την αγωνία κάποιων να το κάνουν αυτό. Όμως δεν ξεφορτωνόμαστε έναν Παπανδρέου. Ξεφορτωνόμαστε δύο.
Και αν διαφωνούμε για τον έναν και τι έχει προσφέρει στην Παράταξη, ας μην ξεχνάμε τι έδωσε ο άλλος.
Στραπατσάρουμε ένα ακόμα σύμβολο.
Έχουμε με κάτι να το αναπληρώσουμε;
Δεν θέλω να κρίνω του λόγους ίδρυσης της Ελιάς, της Δημοκρατικής Παράταξης ή ότι άλλο βάλετε στο τραπέζι.
Μπορώ όμως να τους συγκρίνω.
Το ΠΑΣΟΚ γεννήθηκε για να υπηρετεί τον λαό και την Πατρίδα.
Η Ελιά γεννήθηκε για να υπηρετεί την ηγεσία της και την κυβέρνηση.
Καμία σχέση.
Αυτό πιστεύει ο κόσμος εκεί έξω και άρα ότι κάνουμε εμείς εδώ δεν αφορά κανέναν.
Το ερώτημα σήμερα είναι «Τι πρέπει να κάνουμε για να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του Ελληνικού λαού και να εκπροσωπήσουμε την πλειοψηφία του;»
Η διαδικασία, στον σχεδιασμό της τουλάχιστον, είναι απλή:
Πρώτα θέσεις,
μετά πρόσωπα, και
τέλος σύμβολα.
Η πρώτη δουλειά που πρέπει να κάνουμε αν θέλουμε να δημιουργήσουμε ή να διατηρήσουμε έναν πολιτικό χώρο είναι να εκφράσουμε αυτά που πιστεύουμε.
Όχι ευκαιριακά, σπασμωδικά και ασύνδετα. Με αρχή μέση και τέλος.
Όπου αρχή είναι οι αρχές και οι αξίες μας,
μέση είναι οι θέσεις που απορρέουν από τις αρχές και τις αξίες μας,
και τέλος είναι οι πολιτικές προτάσεις που απορρέουν από τις θέσεις αυτές.
Επίπονη, αλλά εξαιρετικά σημαντική διαδικασία.
Σε ότι αφορά τις αρχές και τις αξίες μας, το πολιτικό πλαίσιο που εκπροσωπούμε και τους ευρύτερους στόχους μας για την Ελληνική κοινωνία, δεν χρειάζεται να κάνουμε μεγάλη συζήτηση.
Έχουν εκφραστεί και είναι όσο επίκαιρες ήταν τότε που γράφτηκαν.
Εκτός αν αυτά που πιστεύαμε τόσα χρόνια δεν τα πιστεύουμε πια;
Θα άκουγα με μεγάλο ενδιαφέρον όποιον μπορεί να αποδομήσει τους πολιτικούς στόχους που έθεσε το ΠΑΣΟΚ για την Ελλάδα το 1981. Εννοώ στην ουσία τους και όχι στη γλώσσα της εποχής.
Όμως, τις θέσεις και τις πολιτικές προτάσεις μας που αφορούν στην Ελλάδα μετά το Μνημόνιο πρέπει να τις επεξεργαστούμε ξανά.
Πολλά είναι όπως τα είπαμε το 2009. Πολλά έχουν αλλάξει.
Αν όμως θέλουμε να κερδίσουμε την αξιοπιστία μας, η δουλειά αυτή δεν πρέπει να γίνει στις κλειστές πόρτες της Χαριλάου Τρικούπη, αλλά μέσα στην κοινωνία.
Σε κάθε άκρη της Ελλάδας από όποιον είναι έτοιμος να συμβάλει στην διαδικασία.
Εδώ είναι η ευκαιρία να καλέσουμε και τις άλλες δυνάμεις του χώρου να συμβάλουν.
Στην αρχή δεν θα είναι πολλοί, αλλά αν δείξουμε πραγματική διάθεση για σύνθεση θα αυξηθούν στην πορεία.
Και όταν καταγράψουμε τις θέσεις και τις προτάσεις μας θα μπορούμε να αποφασίσουμε με ποιον και γιατί θα συμπορευόμαστε, με ποιον και γιατί θα συνεργαζόμαστε, ποιον και γιατί στηρίζουμε.
Μόνο τότε.
Για αυτό χρειαζόμαστε ένα Συνέδριο ΠΑΣΟΚ.
Όχι βιαστικό και ανούσιο.
Αλλά ουσιαστικό ως αποτέλεσμα ενός προγραμματικού διαλόγου στον οποίο θα συμμετέχει όποιος νοιάζεται για το Κίνημα και το μέλλον του.
Άκουσα τον Πρόεδρο να λέει ότι ο χρόνος κυλάει.
Το σέβομαι.
Όμως μην διανοηθούμε να χρησιμοποιήσουμε την δικαιολογία του χρόνου για να κρατήσουμε την κοινωνία μακριά από την συζήτηση για τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ.
Θα το πληρώσουμε.
Αφού καταγράψουμε αυτά που πιστεύουμε, πρέπει να δούμε ποιοι θα τα υπηρετήσουν.
Ποια είναι τα πρόσωπα που μπορούν πρώτα να εκπροσωπήσουν τις θέσεις μας και αργότερα να υλοποιήσουν τις προτάσεις μας;
Τα λάθος πρόσωπα στις λάθος θέσεις δεν χτίζουν σχέσεις εμπιστοσύνης.
Αν όλα αυτά τα κάνουμε σωστά θα έρθει η ώρα να ανοίξουμε το θέμα των συμβόλων.
Γιατί στο τέλος;
Διότι ένα νέο σύμβολο πρέπει να υπογράψει μια ουσιαστική πολιτική αλλαγή και όχι να σηματοδοτήσει μια επιφανειακή επικοινωνιακή στάση.
Άρα, πρώτα θέσεις, μετά πρόσωπα, και μετά σύμβολα. Όχι ανάποδα.
Σύντροφοι συντρόφισσες,
Μπορεί να γίνει η γέννηση κάτι νέου ή η αναγέννηση κάτι παλιού Εθνικά σημαντική;
Και βέβαια μπορεί. Αυτό περιμένει το μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων που ανήκει στον χώρο μας.
Για να το πετύχουμε όμως πρέπει να πείσουμε ότι αγωνία μας είναι οι αγωνίες της κοινωνίας.
Ότι ξέρουμε και καταλαβαίνουμε τα προβλήματα και ότι είμαστε έτοιμοι να προτείνουμε λύσεις που μπορούν να κάνουν τη διαφορά.
Λύσεις που γεννήθηκαν μέσα από την κοινωνία ώστε να τις στηρίξει η ίδια η κοινωνία.
Μέχρι τότε όμως έχουμε πολύ δουλειά μπροστά μας.
Και αν κάνουμε πως την αποφεύγουμε θα χάσουμε και την τελευταία ελπίδα να πείσουμε τον Ελληνικό λαό ότι υπάρχει λόγος να υπάρχουμε.
Σας ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου