Μ. Καρχιμάκης: Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι τσιφλίκι κανενός

Σαράντα χρόνια ΠΑΣΟΚ. Ο απολογισμός πλούσιος. Τι θα κρατούσατε ως το μεγαλύτερο επίτευγμα και ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερο λάθος ίσως του χώρου σας;



Το ΠΑΣΟΚ ήρθε σε μια στιγμή όπου η φαυλότητα και η αυταρχικότητα του κράτους ήταν καθημερινότητα, σε μία στιγμή που ο κόσμος, η χώρα χρειαζόταν μία κοινωνική, πολιτική, ηθική ανάπλαση που συνοψιζόταν σε μία λέξη: Aλλαγή. Αυτή η Αλλαγή είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα του ΠΑΣΟΚ. Το αναλλοίωτο  γεγονός είναι ότι ένωσε μια διχασμένη κοινωνία με την αναγνώριση της εθνικής αντίστασης, έδωσε νέο νόημα στην πολιτική εξαλείφοντας τις πληγές που είχε αφήσει η επταετία, και ξεκίνησε και πέτυχε την προσπάθεια ενός ασύλληπτου κοινωνικού μετασχηματισμού απελευθερώνοντας ταυτόχρονα τον πολίτη από την μέγκενη του κομματικού δεξιού κράτους. Το μεγαλύτερο λάθος μας ήταν ότι επιτρέψαμε χωρίς αντίσταση να αμφισβητηθούν πεπραγμένα σαράντα ολόκληρων χρόνων από τη συντηρητική νομενκλατούρα και τα συστήματα διαπλοκής που ήθελαν η οικονομία να επιβάλλεται στην πολιτική και που πολλές φορές εκφραζόταν μέσα από κάποια μέσα ενημέρωσης διαμορφώνοντας αρνητική ψυχολογία. Η ψυχολογία της ισοπέδωσης , του όλοι ίδιοι είναι ευνόησε για άλλη μια φορά τη συντηρητική παλινόρθωση. Έπρεπε αυτά τα φαινόμενα να τα αναχαιτίσουμε και να συγκρουστούμε αμείλικτα. Το ΠΑΣΟΚ έπρεπε να έχει περιφρουρήσει όλη αυτή την προσφορά προκειμένου να είναι πολιτικά και  κοινωνικά , λειτουργική και βιώσιμη.



Τι σημαίνουν τα μηνύματα της ιδρυτικής διακήρυξης του ΠΑΣΟΚ για το κόμμα σήμερα;



Η διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη αποτελεί τον καταστατικό χάρτη του κινήματος, τις ρίζες, την ιστορία, τον οδηγό μας για το μέλλον. Μπορεί να αναγκαστήκαμε στο πρόσφατο παρελθόν να έρθουμε σε αναντιστοιχία με ορισμένα στοιχεία αυτής αλλά μονάχα για να προασπίσουμε τα συμφέροντα, την επιβίωση της χώρας μας μέσα στον κυκεώνα της κρίσης. Σήμερα ωστόσο δεν μπορούμε παρά να επιστρέψουμε στην magna carta της ιδεολογίας μας. Οφείλουμε στον κόσμο μας, στην κοινωνία να θυμηθούμε και να δώσουμε σάρκα και οστά στο αντισυστημικό ΠΑΣΟΚ αυτό που γίνεται ασπίδα για τον αδύναμο, και συγκρούεται ανελέητα με τα συμφέροντα, το ΠΑΣΟΚ που χαράσσει κοινωνική πολιτική και υπερασπίζεται την λαϊκή κυριαρχία. Άλλωστε δεν χρειάζεται να ανατρέξουμε στο μακρινό παρελθόν για να δούμε πώς αυτή παραβιάσθηκε κατάφωρα από ορισμένα παρα-κέντρα εξουσίας. Με τον τρόπο αυτό θα υπηρετήσουμε τους ανθρώπους που διαχρονικά μας στήριξαν και μας πίστεψαν.




Και τώρα, τι; Εκτιμάτε ότι με το ιδρυτικό συνέδριο της Δημοκρατικής Παράταξης που έχει εξαγγείλει για τον Οκτώβριο ο Ευάγγελος Βενιζέλος, μπαίνει «ταφόπλακα» στο κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου;



Το ΠΑΣΟΚ σαν ιδέα δεν μπορεί να πεθάνει, οι ιδέες που πρεσβεύει είναι διαχρονικές. Τώρα εάν εννοείτε μια επιχείρηση κατάργησης της οργανωτικής και κυρίως πολιτικής του αυτονομίας ή ίσως καπελώματος του από κάποιο άλλο σχήμα απαντώ : Το ΠΑΣΟΚ  δεν είναι τσιφλίκι κανενός, δεν τεμαχίζεται δεν μεταβιβάζεται δεν πωλείται. Το ΠΑΣΟΚ ανήκει στον κόσμο του. Αυτός είναι που έχει τα κλειδιά, και αυτός δεν αποφασίζει με συνέδριο μιας αμφιλεγόμενης Δημοκρατικής παράταξης που θέλει ένα ΠΑΣΟΚ συνιστώσα και όχι κορμό, αλλά με συνέδριο ΠΑΣΟΚ που θα συζητηθούν και θα αποφασισθούν και οι πολιτικές και τα πρόσωπα και οι συμμαχίες...



Μήπως αποτελεί όντως μία καλή ευκαιρία ανασύνταξης της παράταξης;



Αυτό δεν αποκλείεται αλλά με δεδομένο ότι πυρήνας αυτής της παράταξης θα είναι οι ιδέες, τα ιδανικά του ΠΑΣΟΚ αλλά και το ίδιο το ΠΑΣΟΚ. Με δεδομένο ότι δεν θα γίνουμε προοδευτικό καβούκι για να κρυφτεί το κάθε νεοφιλελεύθερο στοιχείο.



Με ποιους πάτε και ποιους αφήνετε πίσω σας στην νέα εποχή κ.Καρχιμάκη;



Στην νέα εποχή δεν μπορούμε παρά να πάμε με ένα κράμα εμπειρίας και ανθρώπων που θα φέρουν φρεσκάδα στο κίνημα, όχι φρεσκάδα προσώπων αλλά φρεσκάδα ιδεών. Με ανθρώπους που γνωρίζουν και δεν φοβούνται την σύγκρουση, την μάχη εκ του συστάδην με τα καρχαριοειδή που ορέγονται κάθε λίγο και λιγάκι να πλουτίζουν στις πλάτες των πολλών και αδυνάτων.



Ποιος είναι ο ρόλος που καλείται να παίξει πλέον το ΠΑΣΟΚ;



Πρέπει σήμερα να μετρηθούμε ξανά με την ίδια μας την ιστορία με ειλικρίνεια και τόλμη όχι μόνο με την μορφή ενός απολογισμού μιας παράθεσης επιτευγμάτων και μιας ζυγαριάς που μετρά τα συν και τα πλην αλλά με την ψυχή των αρχικών μας ιδεών των στόχων μας και των επιδιώξεων μας. Γιατί εμείς δεν θέλουμε να έχουμε μόνο ένα ζωντανό παρελθόν, ούτε να είμαστε μόνο ένα αναγκαίο παρών πρέπει να θέλουμε και να απαιτούμε και να συγκρουόμαστε για να διασφαλίσμουμε ένα καλύτερο μέλλον .Το ΠΑΣΟΚ οφείλει να ξαναγίνει το καταφύγιο του κατατρεγμένου, να ορθώσει το ανάστημα του στο ύψος που το υποχρεώνει η ιστορία του και δημιουργήσει νέες προοπτικές για το μέλλον. Να πρωτοστατήσει στην νέα αλλαγή να προσπαθήσει να εξαλείψει τις νέες κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες,να απαιτήσει να μην πληρώνουν τα σπασμένα της εγχώριας  ολιγαρχίας τα μόνιμα υποζύγια της κρίσης,οι αδύναμοι, να μην βαφτίζει την λιτότητα μεταρρυθμίσεις αλλά να προχωράει πραγματικά σε τέτοιες που θα δίνουν την αίσθηση της δικαιοσύνης και της ελπίδας, με στόχο την αναδιάρθρωση της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας. Τέλος χρέος του κινήματος είναι να προασπίσει την δημοκρατία η οποία σήμερα απειλείται όσο ποτέ μετά την μεταπολίτευση με την εμφάνιση του νεοναζιστικού μορφώματος.



Πως αντιμετωπίζετε το ενδεχόμενο αλλαγής του ονόματος και του εμβλήματος του ΠΑΣΟΚ;



Αστεία πράγματα. Το ζήτημα δεν αφορά τα εμβλήματα αλλά τις πολιτικές. Ποιους υπηρετούμε και με ποιους συγκρουόμαστε..





Πώς εξηγείτε την εκλογική πτώση του ΠΑΣΟΚ και πώς θα μπορούσε αυτό να επανακάμψει;



Το ΠΑΣΟΚ πλήρωσε την ανάληψη της ευθύνης να διαχειριστεί την κρίση. Πλήρωσε γιατί δεν κατέστη δυνατό να αναδειχθεί όσο έπρεπε στην ελληνική κοινωνία ποιες ήταν οι επιπτώσεις της διακυβέρνησης της δεξιάς στα πεντέμισι χρόνια. Δεν μπορεί για παράδειγμα να μην γίνεται κατανοητό ότι το 2004 το χρέος της χώρας ήταν 170 δις και από τότε μέχρι το 2009 εκτινάχθηκε στα 350 δισεκατομμύρια ευρώ. Δεν μπορεί κανείς να παραγνωρίζει ότι το έλλειμμα το 2003 ήταν έξι δις και το 2009 36 δις. Το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετώπισε πολιτικά το ΠΑΣΟΚ σχετίζονταν με τα μέτρα ύψους 4 δις ευρώ που έπρεπε στην πρώτη φάση εφαρμογής μετά τη λήψη του δανείου των 100 δισεκατομμύριων που δεν ήταν συμβατά με τη διαδρομή μας και τους ανθρώπους που υπηρετήσαμε και μας στήριξαν διαχρονικά. Ο δρόμος για την ανάκαμψη είναι μακρύς και δύσκολος, περνάει μέσα από αυτό που ονόμαζε ο Ανδρέας Παπανδρέου ασυνήθιστο και συγκρουσιακό. Μόνον έτσι ο κόσμος θα ξαναπιστέψει ότι το ΠΑΣΟΚ είναι η δύναμη της αλλαγής. Για να γίνει αυτό συγκεκριμένοι τρόποι υπάρχουν, οι οποίοι μάλιστα θα αλαφρώσουν σημαντικά τα μόνιμα υποζύγια της κρίσης και θα ανοίξουν τον δρόμο για αναπτυξιακές πολιτικές. Συνοπτικά να αναφέρω τον προταθέντα νόμο για της ηλεκτρονικές συναλλαγές ,ετησίως υποκλέπτονται και αφαιμάζονται 15 δις από το ΦΠΑ, ο έλεγχος των εμβασμάτων 300 δις του εξωτερικού με τον οποίο θα μπορούσαμε να εισπράξουμε από 30 εως και 40 δις σε βάθος τριετίας και και οι πρωτοβουλίες για την ταχύτερη απονομή δικαιοσύνης,καθώς αυτή την στιγμή για πάνω από 10 χρόνια εκκρεμούν ένα εκατομμύριο αναπτυξιακές υποθέσεις που θα μας απάλλασσαν πιθανώς από τον βραχνά της ανεργίας, θα προσέφεραν ρευστότητα στην οικονομία και έσοδα στα κρατικά και ασφαλιστικά ταμεία.



Σας έκανε κακό η συγκυβέρνηση με τη ΝΔ; Θα βλέπατε θετικά μία στροφή προς τα αριστερά στο μέλλον;



Το κοινό μας είναι αντιδεξιό η συνεργασία με παραδοσιακούς μας αντιπάλους φυσικά και μας έχει βλάψει. Δεν είναι δυνατόν να αναλαμβάνουμε το βάρος της εφαρμογής δυσάρεστων μέτρων, όχι τώρα αλλά από την αρχή της κρίσης, και ό,τι καλό συμβαίνει να το πιστώνεται ο Σαμαράς και ό,τι επονείδιστο το ΠΑΣΟΚ, ο κόσμος μας δεν μπορεί να το ανεχθεί.  Η Κίνηση των 75 ΠΑΣΟΚ στην οποία και συμμετέχω έχει θέσει στο τραπέζι εδώ και καιρό τους προβληματισμούς της και τις κόκκινες γραμμές όσων αφορά την συγκυβέρνηση με την Δεξιά η οποία προέκυψε από την ανάγκη διαχείρισης της οικονομικής κρίσης. Σήμερα έχει φτάσει η στιγμή να κλείσει αυτός ο ατέρμονος κύκλος της κρίσης και η ώρα να απεμπλακούμε σταδιακά από αυτόν τον εναγκαλισμό με ένα κόμμα που έρχεται σε βαθιά ρήξη με την ίδια την ψυχή, τα ιδανικά και τις αξίες του ΠΑΣΟΚ, με μια ΝΔ που έχει λάβαρο της την συντήρηση της δεξιάς που μυρίζει ναφθαλίνη, την απροθυμία να συγκρουστεί με τους κακώς έχοντες και κατέχοντες και ταυτόχρονα την χαρακτηριστική άνεση να επιβαρύνει μονίμως τους αδυνάτους. Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να αποποιηθεί τις προοδευτικές και δημοκρατικές συνεργασίες. Αυτός ήταν διαχρονικά ο πυρήνας της πολιτικής μας. Η εποχή των αυτοδυναμιών έχει τελειώσει οριστικά επομένως δεν βλέπω τον λόγο να μην αναδειχθεί μετά τις επόμενες εκλογές ένα μπλοκ προοδευτικών δυνάμεων στο οποίο θα συμμετάσχει και το ΠΑΣΟΚ.



Έχετε θέσει ως και θέμα ηγεσίας στο κόμμα σας, «αν δεν αλλάξει πορεία», όπως είπατε. Ποιος θα μπορούσε να αναλάβει την ηγεσία στην συγκεκριμένη συγκυρία; 



Ναι έχω θέσει ζήτημα αλλαγής πορείας και αλλαγής πολιτικής. Οφείλουμε στον κόσμο μας την χάραξη μίας νέας πολιτικής πρωτοβουλιών και συγκρούσεων με όλους όσους αναχαιτίζουν, υπονομεύουν, υποκλέπτουν, αφαιμάσσουν και παρεμποδίζουν την δημιουργία νέου πλούτου με αποτέλεσμα να την πληρώνουν οι μόνιμοι στόχοι και οι πραγματικοί δημιουργοί της οικονομίας. Στο κείμενο της κίνησης των 75 ΠΑΣΟΚ που υπέγραψαν 800 στελέχη από όλη την χώρα δίνουμε το αναλυτικό πλαίσιο για την αλλαγή πολιτική που πρέπει να υπάρξει που θα μας διαφοροποιεί πολιτικά από την δεξιά και θα στηρίζει αυτούς που πραγματικά αδικήθηκαν από την κρίση. Μοναχά έτσι θα επιστρέψει στο ΠΑΣΟΚ ο κόσμος του οποίου η καρδιά παραμένει στον χώρο μας αλλά η ψήφος τους έχει πάει αλλού... Αν η υφιστάμενη κατάσταση παγιωθεί, το θέμα τίθεται εκ των πραγμάτων και το ΠΑΣΟΚ έχει και καταστατικό και στελέχη ...