Του Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΔΗΜΟΥΛίγες ημέρες έχει στη διάθεσή της η κυβέρνηση να παρουσιάσει στους θεσμούς την πλήρως κοστολογημένη και αιτιολογημένη λίστα των μεταρρυθμίσεων, εκ των οποίων ορισμένες θα αντικαταστήσουν τις εκκρεμότητες του μνημονίου με ισοδύναμα δημοσιονομικώς αποτελέσματα.
Προφανώς, ως βάση θα ληφθεί υπ΄όψιν η λίστα Βαρουφάκη που έχει υποβληθεί ήδη στους θεσμούς από τις 23 Φεβρουαρίου. Ταυτοχρόνως θα πρέπει να απεμπλακεί το έργο των τεχνικών κλιμακίων που είναι στην Ελλάδα, ώστε να προχωρήσει η αξιολόγηση.
Ωτσόσο, παραμένει, και μετά τη μίνι σύνοδο της 20ής Μαρτίου, μια μεγάλη εκκρεμότητα της Αθήνας με τους εταίρους της, όπως προκύπτει από τις τελευταίες δηλώσεις Τσίπρα και Μάρκελ.
Ο μεν Ελληνας πρωθυπουργός υποστηρίζει ότι δεν θα υπάρξει 5η αξιολόγηση του προγράμματος, ενώ η Γερμανίδα καγκελάριος συνδέει αμέσως το πρόγραμμα της ελληνικής κυβέρνησης με την ολοκλήρωση των εκκρεμοτήτων του τρέχοντος και ήδη πατραταθέντος έως τον Ιούνιο μνημονίου. Η διαφορετική αυτή ανάγνωση της συμφωνίας αναμένεται να τεθεί στο τραπέζι της συνάντησης Τσίπρα - Μέρκελ στο Βερολίνο τη Δευτέρα.
Η καγκελάριος της Γερμανίας Αγκελα Μέρκελ κατέστησε σαφές ότι θα πρέπει να υπάρχουν μέτρα που θα διασφαλίζουν την επίτευξη των πρωτογενών πλεονασμάτων, ενώ αναφέρθηκε στην έκθεση της τρόικας της 10ης Δεκεμβρίου που αξιολογούσε τις προτάσεις της προηγούμενης κυβέρνησης.
Πάντως, η κοστολογημένη και αιτιολογημένη λίστα βρλέθηκε χθες στο τραπέζι σύσκεψης που πραγματοποιήθηκε στο υπουργείο Οικονομικών μεταξύ των κκ. Ι. Δραγασάκη, Ι. Βαρουφάκη και Γ. Σταθάκη.
Η λίστα των μεταρρυθμίσεων αναμένεται να κινηθεί πάνω σε πέντε άξονες, με μέτρα τα οποία αναμένεται να προκαλέσουν αντιδράσεις στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος, αλλά και να δοκιμάσουν την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης.
Ο πρώτος και κρίσιμος άξονας είναι τα δημοσιονομικά. Πρέπει να προσδιοριστεί το μέγεθος του δημοσιονομικού κενού φέτος και τα μέτρα που θα πρέπει να ληφθούν ώστε να καλυφθεί αυτό. Στις παρεμβάσεις που εξετάζονται είναι οι αλλαγές στον ΦΠΑ, όπως η αύξησή του σε κάποια νησιά όπως είναι η Μύκονος και παράλληλα να μειωθεί στη ζώνη του Βόρειου Αιγαίου, η διατήρηση του ΕΝΦΙΑ με περιορισμένες όμως αλλαγές, καθώς είναι ο μοναδικός φόρος με υψηλή εισπραξιμότητα, η αύξηση της φορολογίας στους λεγόμενους «πλούσιους» κ.λπ.
Οι δημοσιονομικές ανάγκες θα οδηγήσουν αναπόφευκτα στη λήψη σκληρών μέτρων, όπως είναι κάθε μέτρο φορολογικό, και ασφαλώς σε υπαναχώρηση από βασικές προεκλογικές δεσμεύσεις. Ενα όπλο που μπορεί να έχει η κυβέρνηση στα χέρια της θα ειναι ασφαλώς το ύψος των ειπσράξεων από τη ρύθμιση των οφειλών, αν αυτές οι εισπράξεις κινηθούν σε υψηλά επίπεδα.
Ο δεύτερος άξονας, κι αυτός αγκάθι σε σχέση με τις προεκλογικές εξαγγελίες, είναι τα διαρθρωτικά.Ενα από αυτά είναι η επίμονη απαίτηση των δανειστών για ανεξαρτησία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων (ΓΓΔΕ). Το θέμα αυτό είναι από τα εύκολα, καθώς δεν υπάρχει αντίρρηση από την κυβέρνηση. Τα δύσκολα είναι οι αλλαγές στο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων, οι μεταρρυθμίσεις στον δημόσιο τομέα και βεβαίως στο επιχειρηματικό περιβάλλον. Για το τελευταίο υπάρχουν άλλες ιδεοληπτικές σκέψεις σε ορισμένους υπουργούς, όπως έδειξε και η τελευταία ρύθμιση με την οποία εισάγεται η «αλληλέγγυα ευθύνη» του συνόλου των μελών των ΔΣ των εταιρειών για οφειλές προς τα Ταμεία, ρύθμιση που τινάζει στον αέρα τη λογική του νομικού πλαισίου για τη λειτουργία των Ανωνύμων Εταιρειών. Τέλος, οι μεταρρυθμίσεις στις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών αναμένεται να προκαλέσουν τριγμούς.
Οι δημοσιονομικές ανάγκες θα οδηγήσουν αναπόφευκτα στη λήψη σκληρών μέτρων, όπως είναι κάθε μέτρο φορολογικό, και ασφαλώς σε υπαναχώρηση από βασικές προεκλογικές δεσμεύσεις. Ενα όπλο που μπορεί να έχει η κυβέρνηση στα χέρια της θα ειναι ασφαλώς το ύψος των ειπσράξεων από τη ρύθμιση των οφειλών, αν αυτές οι εισπράξεις κινηθούν σε υψηλά επίπεδα.
Ο δεύτερος άξονας, κι αυτός αγκάθι σε σχέση με τις προεκλογικές εξαγγελίες, είναι τα διαρθρωτικά.Ενα από αυτά είναι η επίμονη απαίτηση των δανειστών για ανεξαρτησία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων (ΓΓΔΕ). Το θέμα αυτό είναι από τα εύκολα, καθώς δεν υπάρχει αντίρρηση από την κυβέρνηση. Τα δύσκολα είναι οι αλλαγές στο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων, οι μεταρρυθμίσεις στον δημόσιο τομέα και βεβαίως στο επιχειρηματικό περιβάλλον. Για το τελευταίο υπάρχουν άλλες ιδεοληπτικές σκέψεις σε ορισμένους υπουργούς, όπως έδειξε και η τελευταία ρύθμιση με την οποία εισάγεται η «αλληλέγγυα ευθύνη» του συνόλου των μελών των ΔΣ των εταιρειών για οφειλές προς τα Ταμεία, ρύθμιση που τινάζει στον αέρα τη λογική του νομικού πλαισίου για τη λειτουργία των Ανωνύμων Εταιρειών. Τέλος, οι μεταρρυθμίσεις στις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών αναμένεται να προκαλέσουν τριγμούς.
Τρίτος άξονας είναι οι αποκρατικοποιήσεις, οι οποίες αποτελούν «κόκκινο πανί» για ένα μεγάλο τμήμα του κυβερνώντος κόμματος, αλλά αυστηρή προϋπόθεση να προχωρήσει η συμφωνία εκ μέρους των εταίρων. Η κυβέρνηση εξετάζει να προχωρήσει τις ιδιωτικοποιήσεις των αεροδρομίων και του ΟΛΠ, που βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο, ενώ υπό εξέταση είναι και η περίπτωση του ΑΔΜΗΕ. Για τα υπόλοιπα, όπως είναι το Ελληνικό το τοπίο παραμένει θολό, καθώς δεν έχει διευκρινισθεί ούτε ο νέος τρόπος λειτουργίας του ΤΑΙΠΕΔ. Παράλληλα, σε αγκάθι θα μετατραπεί ο ιδιόμορφος κλεφτοπόλεμος του αρμόδιου υπουργείου με μια σειρά επενδύσεων, όπως οι Σκουριές.
Τέταρτος άξονας, που κινείται σε κεκαυμένη ζώνη, είναι το ασφαλιστικό. Με τα Ταμεία να βρίσκονται στο «κόκκινο», η κυβέρνηση πρέπει να χειρισθεί την καυτή πατάτα, πέρα από τις κορόνες περί κατάργησης της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος, ενώ και οι δηλώσεις περί λαθεμένων αναλογιστικών μελετών δεν προσφέρουν τίποτε το ουσιαστικό, παρά μόνο ζημιά κάνουν, αναζωπυρώνοντας προσδοκίες που είναι σίγουρο πως ουδέποτε μπορούν να ικανοποιηθούν. Ετσι λοιπόν, η ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων, ο περιορισμός των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, η κατάργηση των φόρων υπέρ τρίτων και το θέμα της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος που θέλει να καταργήσει η κυβέρνηση είναι θέματα, για τα οποία οι «θεσμοί» απαιτούν διευκρινίσεις και η κυβέρνηση πρέπει να δώσει συγκεκριμένες απαντήσεις.
Τέλος έρχονται τα εργασιακά, για τα οποία η κυβέρνηση ανέλαβε προεκλογικές δεσμεύσεις που ικανοποιούν μεν τα συνδικάτα, αλλά ταυτοχρόνως απειλούν να εκτινάξουν το κόστος λειτουργίας των επιχειρήσεων σε μια εποχή που τα βασικά μεγέθη τους άρχισαν εκ νέου να υποχωρούν.
Ποια είναι τα ζητήματα, που η κυβέρνηση θα βάλει οπωσδήποτε στη λίστα των μεταρρυθμίσεων; Η αναμόρφωση του πλαισίου των συλλογικών διαπραγματεύσεων, η επαναλειτουργία του ΟΜΕΔ, το «ξεπάγωμα» των τριετιών, η επαναφορά της μετενέργειας, η επεκτασιμότητα των συλλογικών συμβάσεων σε ομοειδείς κλάδους και ασφαλώς η σταδιακή επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ.
Για όλα αυτά και ιδιαίτερα για όσα επιφέρουν δημοσιονομικό αποτέλεσμα (θετικό ή αρνητικό, αδιάφορο) θα απαιτηθεί αξιολόγηση από τα τεχνικά κλιμάκια και έγκριση από τους θεσμούς. Ο χρόνος είναι λίγος και η ατζέντα παχιά. Θα προλάβουν όλα αυτά να αξιολογηθούν έως την ημερομηνία μηδέν, σε ότι αφορά το... ταμείο;
Είναι ένα κρίσιμο ερώτημα, αλλά το κρισιμότερο μια ημερομηνία θα λάβουν υπ΄όψιν οι εταίροι ώστες να δώσουν το πράσινο φως για τη χρηματοδότηση της χώρας. Την ημερομηνία υποβολής της λίστας των μεταρρυθμίσεων; Την χρονική στιγμή της ολοκλήρωσης της αξιολόγησης; ΄Η μήπως απαιτήσουν την ψήφιση ορισμένων μεταρρυθμίσεων;
Απάντηση έως αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει και δεδομένης της χρηματοδοτικής ασφυξίας, η απάντηση επείγει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου