ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ-ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Aυτή είναι η ζωή μου

Aπό τον Βασίλη Μπόνιο

-Το πραγματικό, το αυθεντικό ΠΑΣΟΚ που πολλοί έχουν ξεχάσει, πρέπει να είναι το ΠΑΣΟΚ-ασπίδα στον αδύνατο και τον ανήμπορο, τον μη προνομιούχο. Πρέπει να ειναι συγκρουσιακό με όλους όσους υπονομεύουν τους αδύναμους υποκλέπτοντας ή αναχαιτίζοντας τον δημόσιο πλούτο. Πρέπει να είναι οι αξίες και τα ιδανικά που μένουν αναλλοίωτα, στην καρδιά και την ψυχή μας...

Τα λόγια ανήκουν στον πρώην Γραμματέα και ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ κ. Μιχ. Καρχιμάκη...

Ακούγοντάς τον μένεις με την εντύπωση πως είναι ο τελευταίος πασόκος του πλανήτη. Ο ίδιος μιλάει για το ΠΑΣΟΚ όταν κάποιοι άλλοι έχουν σπεύσει ήδη να το μεταλλάξουν σε Ελιά.

Ο κ. Καρχιμάκης έδωσε στο Κουρδιστό Πορτοκάλι την συνέντευξη της ζωής του.

Με τον Γιώργο Παπανδρέου στην επέτειο του Πολυτεχνείου το 2011

Mε τα παιδιά του Λευτέρη και Γιώργο

Που γεννηθήκατε;

Στην προσφάτως αναδειχθείσα πιο ερωτική πόλη του κόσμου, τη Σητεία.

Ποιες είναι οι πρώτες εικόνες που θυμάστε από τη ζωή σας; Ποια ήταν η κατάσταση της οικογένειάς σας;

Ο πατέρας μου ήταν αγρότης και κτηνοτρόφος, η μητέρα μου ασχολούνταν με το σπίτι και την ανατροφή των τριών παιδιών της.

Φοιτητής στην παραλία της Σητείας

Τι καλλιέργειες είχαν οι γονείς σας; Πηγαίνατε στα κτήματα;

Οι γονείς μου κατα κύριο λόγο καλλιεργούσαν ελαιόδεντρα, και οπωροκηπευτικά. Ο πατέρας μου, από μικρό, όταν δεν είχαμε σχολείο με ξυπνούσε 6 το πρωί και με έπαιρνε στα κτήματα. Πολλές φορές μάλιστα με έστελνε στα μπακάλικα να μαζέψω τα χρωστούμενα από την πώληση των κηπευτικών και μου έλεγαν οι μαγαζάτορες, πότε ότι τους σάπιζαν, πότε ότι δεν πήγαιναν καλά. Εκείνον τον καιρό δεν είχαν να πληρώσουν. Έτσι γυρνούσα με άδειες τσέπες. Μετά μου φώναζε ο πατέρας μου: "Μωρέ, εσύ είσαι για τα ορφανά!".

Ο πατέρας του Μιχ. Καρχιμάκη, Λευτέρης

Μιλούσαν για πολιτική οι γονείς σας; Που ανήκαν πολιτικά; Θυμάστε να σας λένε κάτι για την πολιτική ή τους πολιτικούς;

Ο πατέρας μου ήταν στο ΕΑΜ, και είχε στιγματιστεί την περίοδο της δικτατορίας για τα πολιτικά του φρονήματα. Η αντίληψη που είχαν για την πολιτική, και θέλω να πιστεύω οτι μου τη μεταλαμπάδευσαν, είναι η πιο αγνή. Αυτή της προσφοράς στον άνθρωπο και τις ανάγκες του. Θυμάμαι την αστυνομία να μας παρακολουθεί, να μπαίνει στο σπίτι και τον πατέρα μου να μου διηγείται, πώς σαν στέλεχος του ΕΑΜ διασυρόταν και προπυλακιζόταν από αυτούς. Εκείνη την περίοδο θεωρούσαν τους αριστερούς μιάσματα και τις ιδέες τους επικίνδυνες. Όταν ο πατέρας μου βίωνε τέτοιου είδους πολιτικές διώξεις δεν μπορούσα να φανταστώ ότι χρόνια αργότερα σε καιρό δημοκρατίας, θα αντιμετώπιζα και εγώ κάτι ανάλογο.

Με τον παπά του Χωριού Σχοινιά του Δήμου Αγίου Νικολάου

Πήγατε με χαρά στο σχολείο; Ποιος ήταν ο πρώτος σας δάσκαλος;

Νομίζω πως όλα τα παιδιά με χαρά ξεκινούν, αν κρίνω τουλάχιστον από τα δικά μου παιδιά και εμένα. Ο πρώτος μου δάσκαλος ήταν ο πατέρας ενός από τους παιδικούς μου φίλους, ο Γιώργος Συλιγαρδάκης. Κατανοείτε λοιπόν ότι δικαιολογίες του τύπου “έφαγε ο σκύλος την ορθογραφία μου”, επιδέχονταν διασταύρωσης και δυστυχώς δεν έπιαναν.

Ποια ήταν η συμβουλή που ακούγατε όλο και πιο συχνά στο σπίτι σας όταν είσαστε μικρός;

Η πρώτη ήταν η συμβουλή που δίνω και εγώ στα παιδιά μου “να αγαπάς τους ανθρώπους”. Η δεύτερη την οποία άκουγα συνεχώς από τον πατέρα μου ήταν “διάβαζε να γίνεις άνθρωπος”. Η τελευταία δεν ήταν άσχετη από την τότε άποψη των κρατούντων, ότι δηλαδή “τα παιδιά των αριστερών δεν μπορούν να μάθουν γράμματα”.

Πότε είδατε για πρώτη φορά τηλεόραση; Τι σας έκανε εντύπωση;

Η πρώτη φορά που είδα τηλεόραση ήταν όπως και η πλειοψηφία της Σητείας, σε καφενείο. Η αντίδραση σε μεγάλους και μικρούς θυμάμαι ήταν η ίδια “ίντα ναι τούτο το κουτί;”.

Πότε πήγατε για πρώτη φορά στην Αθήνα; Πότε εγκατασταθήκατε μόνιμα;

Λίγους μήνες πριν τις πανελλήνιες εξετάσεις του 1975 κέρδισα το δεύτερο βραβείο σε έναν διαγωνισμό τραγουδιού-σχετική φωτό. Με τα λεφτά αυτά πήγα και έκανα 40 μέρες φροντιστήριο στην Αθήνα για να περάσω στο Πανεπιστήμιο. Έκτοτε μένω μόνιμα στην πρωτεύουσα.

Που μείνατε όταν πρωτοήρθατε;

Σε ένα μικρό διαμέρισμα στην Αμφιθέα και μετά στους Αμπελόκηπους.

Σε ποια σχολή περάσατε; Τι θυμάστε από τα φοιτητικά σας χρόνια;

Πέρασα στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών της Νομικής και έπειτα έκανα μεταπτυχιακό στην Περιφερειακή Ανάπτυξη. Αυτό που θα μείνει ανεξίτηλα χαραγμένο στη μνήμη μου από τότε, είναι οι αγώνες μας. Οι αγώνες του φοιτητικού κινήματος, η πίστη μας σε ιδανικά και αξίες, η ανάγκη μας να αγωνιστούμε για ένα καλύτερο μέλλον.

Πότε πήρατε για πρώτη φορά μηχανή στη ζωή σας; Τι μάρκα ήταν και πόσα κυβικά;

Όταν έγινα φοιτητής στην Αθήνα. Ήταν ένα χοντάκι 50 κυβικά με μικρές ρόδες.

Πως ξεκίνησε η εμπλοκή σας στην πολιτική;

Ξεκίνησε το 1974 μαθητής ακόμα, όταν το όραμα για αλλαγή και αλληλεγγύη μας είχε συνεπάρει όλους. Γυρνώντας από το σχολείο δεν πήγαινα καν σπίτι για να αφήσω την τσάντα μου αλλά κατευθείαν στην οργάνωση για να βοηθήσω. Άλλοτε πάλι, πήγαινα από χωριό σε χωριό μαζί με άλλα παιδιά για μοιραστούμε την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον.    

Στο χωριό Καλαμαύκα Ιεράπετρας αλέθοντας σιτάρι

Πως μπήκατε στο ΠΑΣΟΚ;

Μπήκα το 1974. Τότε το όραμα που έφερνε το ΠΑΣΟΚ για μια πολιτική που θα ασκείται υπέρ των πολλών, για μια πολιτική ανθρωποκεντρική με ηθική και αξίες ήταν αδύνατο να σε αφήσει ασυγκίνητο.

Μαζί με τον αγρότη Νίκο Χαραλαμπάκη, φίλο του Ανδρέα Παπανδρέου σε σύσκεψη αγροτικών στελεχών την δεκαετία του '70. Ο κ. Χαραλαμπάκης ήταν ο πρώτος που άνοιξε τις αγορές του Μονάχου στα ελληνικά οπωροκηπευτικά.

Ποιοι σας μύησαν στο ΠΑΣΟΚ;

Ο πατέρας μου, ο πολιτικός μηχανικός Γιώργος Νικολαΐδης από τη Σητεία, ο αγρότης Νίκος Χαραλαμπάκης από την Ιεράπετρα, ο έμπορος Γιώργος Δερμιτζάκης από τη Σητεία, ο δάσκαλος Νίκος Γαρεφαλάκης από τη Σητεία, ο Μανώλης Γερακάκης από το οροπέδιο και ο π. Βουλευτής και υφυπουργός Μανώλης Χατζηνάκης.   

Πόσο χρονών είσαστε όταν έγινε κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ το 1981. Τι θυμάστε από εκείνες τις μέρες; 

Το 1981 ήμουν 24 χρονών. Αυτό που δεν θα ξεχάσω ποτέ είναι ο άνεμος της αλλαγής που μας είχε όλους συνεπάρει και η ανάγκη του κόσμου για συμμετοχή σε αυτήν. Να φανταστείτε τότε ξεκινήσαμε από το Λασίθι για να υποδεχθούμε τον Ανδρέα Παπανδρέου στο Ηράκλειο και καταλήξαμε ένα κομβόι αυτοκινήτων 15 χλμ. Απ’ όπου περνούσε η αυτοκινητοπομπή, πόλεις και χωριά, ο κόσμος ήταν έξω στους δρόμους φωνάζοντας συνθήματα “Αλλαγή, Αλλαγή” και “Παπανδρέου”. 

Όταν γνωρίστηκε με τον Ανδρέα Παπανδρέου στην Ελούντα. Στο μέσον ο τότε Γραμματέας της Ν.Ε. ΠΑΣΟΚ Ρεθύμνου κ. Αγγελιδάκης.

Πως γνωριστήκατε με τον Ανδρέα Παπανδρέου;

Η πρώτη μου εικόνα από τον Ανδρέα ήταν όταν εγώ ήμουν 9 χρονών και εκείνος ήταν στην Ένωση Κέντρου. Είχε έρθει στη Σητεία και συναντήθηκε με τοπικά στελέχη σε μια ταβέρνα στην παραλία, τον “Κολιό”. Καθόμαστε μαζί με άλλα παιδιά παρακολουθώντας την ομιλία του. Ωστόσο η πρώτη μου επαφή, αφού ήμουν ήδη εκλεγμένο μέλος της Κ.Ε. ΠΑΣΟΚ, ήταν πολλά χρόνια αργότερα, το καλοκαίρι του ‘93 στην Κρήτη. Εκεί με τίμησε με την πρότασή του να με συμπεριλάβει στους στενούς συνεργάτες του, στο ιδιαίτερο γραφείο τού πρωθυπουργού. 

Τι θυμάστε από εκείνον; Υπάρχουν κάποιες συμβουλές ή ατάκες του που να σας έχουν μείνει χαραγμένες στη μνήμη;

Αυτό που συνεχίζει να μου κάνει εντύπωση είναι το πόσο ανθρώπινος ήταν και πόσο προσιτός για έναν ηγέτη του δικού του βεληνεκούς. Πάντα μου έλεγε να θυμάμαι πως ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ πρέπει να είναι υπηρέτης των ανθρώπων. Ακόμα, με συμβούλευε να αντιστρέφω τους ρόλους, να μπαίνω εγώ στη θέση αυτού που έχει ανάγκη χωρίς το παραμικρό ίχνος μειονεξίας.

Ποιες ήταν οι μεγαλύτερες καταθέσεις σας στην τράπεζα;

Ο προσωπικός μου λογαριασμός δεν έφτασε ποτέ διψήφιο αριθμό χιλιάδων, εκτός από τη στιγμή, πριν μερικά χρόνια, που η γυναίκα μου πήρε το ΕΦΑΠΑΞ της. 

Σε συνάντηση με τις γυναίκες του ΠΑΣΟΚ

Ποιες ήταν οι πιο έντονες στιγμές που ζήσατε μέσα στο ΠΑΣΟΚ; Ποιες ήταν οι μεγαλύτερες απογοητεύσεις; 

Οι πιο έντονες στιγμές είναι η ημέρα που ο Ανδρέας με επέλεξε για συνεργάτη του, όταν με τίμησαν οι συμπατριώτες μου με την εμπιστοσύνη τους και εξελέγην βουλευτής με το 70% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ και αυτές που ζω σήμερα. Μετά την άδικη και ανυπόστατη δίωξή μου, ποτέ δεν θα μπορούσα να πιστέψω ότι η στήριξη του κόσμου θα ήταν τόσο μεγάλη, τόσο έντονη... Οι δύσκολες στιγμές στην πολιτική είναι πολύ πιο συχνές από ότι οι συγκινήσεις. Δεν μπορώ να ξεδιαλέξω μία, δύο ή περισσότερες. Ωστόσο, αυτοί που συναισθάνονται την πολιτική ως προσφορά δεν τους επιτρέπεται να εγκαταλείψουν όταν τα πράγματα δυσκολεύουν, να γίνουν καιροσκόποι.

Με τη γιαγιά σε μπακάλικο του Οροπεδίου Λασηθίου

Θέλετε ο γιος σας, ο Λευτέρης, να ασχοληθεί με την πολιτική;

Είμαι πολύ περήφανος και για τα δυο μου παιδιά. Ό,τι και να κάνουν στη ζωή τους θα είμαι δίπλα τους. Η μόνη μου απαίτηση από αυτά είναι να υπηρετούν στη ζωή τους αξίες και ιδανικά

Πόσα χρήματα έχετε σήμερα στην τράπεζα;

Ο οικογενειακός προϋπολογισμός είναι μείον. Για όποιον κακόπιστο δέχομαι να ανταλλάξω τις καταθέσεις μου με εκείνου.

Είστε πράκτορας ξένων δυνάμεων;

Βεβαίως. Είμαι πράκτορας της Μόρντορ, των Σιθ και και του Βόλντεμορντ. Να, πριν λίγο με πήρε ο Μαύρος Μάγος για να οργανώσω τη δολοφονία του Χάρυ Πόττερ.  

Το ΠΑΣΟΚ πέθανε όπως υποστηρίζει ο Σκανδαλίδης;

Το πραγματικό, το αυθεντικό ΠΑΣΟΚ που πολλοί έχουν ξεχάσει, πρέπει να είναι το ΠΑΣΟΚ-ασπίδα στον αδύνατο και τον ανήμπορο, τον μη προνομιούχο. Πρέπει να ειναι συγκρουσιακό με όλους όσους υπονομεύουν τους αδύναμους υποκλέπτοντας ή αναχαιτίζοντας τον δημόσιο πλούτο. Πρέπει να είναι οι αξίες και τα ιδανικά που μένουν αναλλοίωτα, στην καρδιά και την ψυχή μας.