Τομέας Θεσμών, Δημοκρατίας και Συμμετοχής
Η αναγνώριση της πολυπλοκότητας του μεταναστευτικού και προσφυγικού ζητήματος και η ταυτόχρονη παραδοχή, πως δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις κινούμενες από συναισθηματισμούς ή από τη ρητορεία κομματικών επικοινωνιακών τακτικών, είναι ένα απαραίτητο πρώτο βήμα που πρέπει να γίνει. Η επίλυση ενός τόσο σύνθετου προβλήματος απαιτεί μία πολιτική ρεαλιστική που πρέπει να συνδυάζει, από τη μια πλευρά, την ανθρώπινη αλληλεγγύη σε ανήμπορους ανθρώπους, και από την άλλη πλευρά, τη διασφάλιση της δημόσιας ασφάλειας.
Το πρόβλημα της διαχείρισης των μεταναστευτικών ή προσφυγικών ροών, δε σχετίζεται μόνο με το Δουβλίνο ΙΙ ή το Δουβλίνο ΙΙΙ, αλλά κυρίως με το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο Μετανάστευσης.
Εάν θέλουμε να κατισχύσει η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και ένα κοινωνικά δίκαιο κράτος, χρειάζεται σοβαρή διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με τα αρμόδια ευρωπαϊκά όργανα, ώστε να ληφθούν μέτρα νόμιμης ανακατανομής του μεταναστευτικού πληθυσμού, επιμερισμός των ευθυνών ανάμεσα στα κράτη-μέλη και αναλογικός καταμερισμός των πληθυσμιακών αυτών ροών στο εσωτερικό της Ευρώπης.
Σε αυτή τη χρονική στιγμή, κρίνεται επιτακτική και χωρίς άλλη καθυστέρηση, η πλήρης εφαρμογή του Νόμου 3907/2011. Οποιαδήποτε άλλη κυβερνητική εξαγγελία για προσωρινά μέτρα αντιμετώπισης, απλώς μετατοπίζει το πρόβλημα σε άλλες γεωγραφικές περιφέρειες και επιχειρείται να επιλυθεί βραχυπρόθεσμα το θέμα.
Μεταναστευτική πολιτική με επικοινωνιακές πιρουέτες, με λεκτικούς ερασιτεχνισμούς στις δημόσιες τοποθετήσεις, τύπου «αν το πρωί λιάζονται οι άνθρωποι, τι να κάνουμε;», πρωτίστως υποτιμούν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια αυτών των ανθρώπων και φέρει παράλληλα τα αντίθετα από τα αναμενόμενα – σε ένα κράτος Δικαίου – αποτελέσματα. Τροφοδοτεί ξενοφοβικές συμπεριφορές και αποδυναμώνει την κοινωνική συνοχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου