Η ανάγκη για ένα Ελληνικό συγκρουσιακό αλλά ουσιαστικό μεταρρυθμιστικό σχέδιο !

Του Μιχάλη Καρχιμάκη 

Π. Υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, βουλευτή και στελέχους του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών.

          Η χώρα μας και οι πολίτες βιώνουν μια παρατεταμένη κρίση. 

Μια κρίση και με πολιτική ταυτότητα που ελάχιστοι σήμερα αφηγούνται .

Μια κρίση με  βασική αφετηρία ευθυνών που πολλοί σκοπίμως και ιδιοτελώς αποσιωπούν και με ονοματεπώνυμο που λέγεται κυβέρνηση Κωνσταντίνου ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ. 

Αλλα  η ευθύνη συνεχίζεται και μετά το 2009 για την παράταση της κρίσης .

Οταν η χώρα μπαίνει σε τροχιά εξόδου, ο λαϊκισμός των πολιτικών δυνάμεων ανεβάζει στροφές. 

Καμία συναίνεση καμία συνεννόηση

Και το 2011, βιώνουμε την μεγαλύτερη θεσμική εκτροπή, εξαναγκασμού του εκλεγμένου πρωθυπουργού του 44% να απομακρυνθεί απο την πρωθυπουργία στο μέσον της τετραετίας, από έναν που μεθοδεύε να γίνει αρχηγός και απο έναν αλλο που επιδίωκε με οποίο τρόπο να γίνει πρωθυπουργός .

Και η χώρα και οι άνθρωποι στο δεν βαριέσαι.

Ας κατακτήσουμε τους προσωπικούς μας φιλόδοξους τρόπους και μετα βλέπουμε. 

Και τι είδαμε τελικά ;

Τη χώρα να βυθίζεται,τους ανθρώπους να δοκιμάζονται ακόμα περισσότερο. 

Τη δημοκρατική παράταξη να συγχωνεύεται με τη δεξιά και να κονιορτοποιείται, βυθίζοντας στη λήθη των βασανισμένων ανθρώπων  απο την κρίση που δεν μας αναλογούσε την μεγάλη προσφορά δεκαετιών .

Οι απανωτές αδικαιολόγητες εκλογικές αναμετρήσεις μονο έβλαψαν! 

Και βεβαίως ανακύπτει ένα μείζον ερώτημα. 

Μετα την ανατροπή, μέσα απο μια ιδιότυπη θεσμική εκτροπή, του εκλεγμένου πρωθυπουργού τα πράγματα καλύτερευσαν; 

Βελτιώθηκαν σε όλες τις εκφράσεις της οικονομίας και της κοινωνικής ζωής; 

Δεν θα βρεθεί ούτε ενας δυστυχώς που να πεί ότι τα πράγματα μετα την ανατροπή έγιναν καλυτερα, και να διαπιστώσει βελτίωση.

Και εδω ανακύπτει ένα μεγάλο έρωτημα.  

Γιατι έπρεπε να μεθοδευτεί αυτη η διαδικασία ;

Ποιος ζημιώθηκε τελικά ; 

Μάλλον η χώρα και η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού.

Σημερα ζούμε επίσης μια αδιέξοδη διαδρομή, που βασίστηκε σε διακήρυξεις, ανεκπλήρωτης ελπίδας που πολλοί απο αυτούς που τις εκστομίζαν, εγνώριζαν ότι ήταν ένα άδειο πουκάμισο, μια ουτοπία, μια διάψευση διακηρυγμένης ελπίδας. 

Ταυτόχρονα η αναποτελεσματική, αντιφατική, αμφίσημη διαχείρηση πολλών ζητημάτων της χώρας και των πολιτών, όπως π.χ η Ανάπτυξη, που θα έδιναν το μήνυμα ότι η χώρα προχωράει και υπάρχει ελπίδα, είναι μια πραγματικότητα .

Όταν π.χ ο υπουργός ανάπτυξης διαπιστώνει δημόσια οτι για να φθάσει η οικονομία στα επίπεδα του 2010 χρειάζονται επενδύσεις 70 δις ευρώ, αντιλαμβάνεται ο καθένας μας με τα σημερινά δεδομένα με τι ρυθμούς προχωράμε και για την χώρα και για την κοινωνία. 

Η πραγματικότητα λοιπόν ειναι αμείλικτη και δεν μπορεί να κρατείται η χώρα καθηλωμένη και οι άνθρωποι παραδομένοι σε μια μοίρα ζοφερή και αδιέξοδη.

Χρειαζόμαστε ένα εθνικό σχέδιο ,ένα ελληνικό σχέδιο ολοκλήρωσης συνέχισης και διεύρυνσης της ουςιαστικής ρεαλιστικής αλλά και συγκρουσιακής μεταρρυθμιστικής προσπάθειας της κυβέρνησης Παπανδρεου 2009-2011. 

Αυτη η προσπάθεια αφορά το μέλλον, με ανάληψη μεγαλύτερου πολιτικού δημιουργικού ρίσκου και ανάληψη πρωτοβουλιών, που θα φαντάζουν ασυνήθιστες, δημιουργικές και σοκαριστικές στη συνείδηση των πολιτών .

Ότι δηλαδή οι πολιτικοί ενεργούν αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες που θα θεωρηθούν στην κοινή πεποίθηση οτι ποτέ δεν θα αναλάμβαναν. 

Οι ουσιαστικές και δημιουργικές εκπλήξεις, θα ειναι αυτές που θα οδηγήσουν στην συναισθηματική διέγερση των πολιτών και στην ανάκτηση μιας νέας αλλα ουσιαστικής ελπίδας εξόδου απο την κρίση. 

Οι ασυνήθιστες και οι απρόσμενες όμως ουσιαστικές και όχι επικοινωνιακές πρωτοβουλίες, ενίοτε απαιτούν και συγκρούσεις . 

Όχι στρογγύλεματα και ισορροπίες, προς εξυπηρέτηση των κατά περίπτωση πιεζοντων, με ιδιοτέλειες και μικροκομματικά συμφέροντα. 

Είμαστε για παράδειγμα έτοιμοι να καταδείξουμε ποιους υπηρετούμε και με ποιους συγκρουόμαστε;

Είμαστε αποφασισμένοι να συγκρουστούμε με την ατολμία και την νωχελικότητα του συστήματος; 

Είμαστε αποφασισμένοι να αποτινάξουμε την επικοινωνιολαγνειά; 

Αν όλα αυτά το πολιτικό σύστημα αποφασίσει να τα τακτοποιήσει να εργαστεί και να σοβαρευτεί, τότε μπορούμε να ελπίζουμε .

Εμείς σαν Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών είμαστε εδω να στηρίξουμε κάθε σοβαρή και συγκρουσιακή μεταρρυθμιστική προσπάθεια που βάζει κανόνες και που δημιουργεί τις προϋποθέσεις και της παραγωγής νέου πλούτου αλλά και της αναχαίτισης της υποκλοπής της υπονόμευσης και της παρεμπόδισης της δημιουργίας του, έτσι ώστε να οδηγηθούμε στην παραγωγική, δίκαιη, ανθρώπινη και κοινωνική Ελλάδα.

 Πηγή:pagenews.gr