ΕΡΤ όπως ΝΕΡΙΤ;

Γραφείο Τύπου

Αθήνα, 2 Απριλίου 2015

Το κλείσιμο της ΕΡΤ, ο τρόπος, το ύφος και το ήθος, που αυτό έγινε, συνιστούν ντροπή για την Δημοκρατία και τον Πολιτισμό.

Η απελθούσα κυβέρνηση έκλεισε τη Δημόσια ΕΡΤ απολύοντας με πρωτοφανή κυνισμό χιλιάδες εργαζόμενους.

Έκλεισαν τη Δημόσια ΕΡΤ με ψευδή και προσχηματικά επιχειρήματα.

Η ΕΡΤ κατά την περίοδο 2009-2012, αλλά και κατά τον χρόνο που την έκλεισαν, είχε κάνει σημαντικά βήματα εξυγίανσης και προόδου. Είχε μετατρέψει ζημιές 120 εκατομμύριων ευρώ σε κέρδη άνω των 70 εκατ. ευρώ, χωρίς απολύσεις, είχε περίπου το μισό προσωπικό απ΄ ότι το 2009 με αμοιβές ίδιες με το λοιπό Δημόσιο, είχε ενισχύσει το ποιοτικό της πρόγραμμα και στις εκλογές του 2012 είχε κατακτήσει την πρώτη θέση στην τηλεθέαση, ως λαϊκή επιβράβευση της πορείας ανεξαρτητοποίησης της από τους ασφυκτικούς κομματικούς εναγκαλισμούς.

Ασφαλώς και έπρεπε πολλά ακόμη να γίνουν. Με την ΕΡΤ ανοικτή και με δράσεις για καλύτερη ποιότητα και μεγαλύτερη ανεξαρτησία.

Το νομοσχέδιο της σημερινής Κυβέρνησης για την ΕΡΤ, όφειλε να αποκαταστήσει τη Δημοκρατία και τις αδικίες – πέραν των εργαζομένων.

Ταυτόχρονα έπρεπε να θεμελιώνει μια νέα, σύγχρονη Δημόσια Ραδιοτηλεόραση, ποιοτικά αναβαθμισμένη, λειτουργικά εύρυθμη, οικονομικά υγιή και κυρίως κομματικά ανεξάρτητη. Με εγγυήσεις και σταθερή λογοδοσία.

Το Νομοσχέδιο της ΕΡΤ διατηρεί ουσιαστικά το Νόμο 4173/13 περί ΝΕΡΙΤ και τροποποιεί μόνο κάποιες διατάξεις του.

Γεμάτο ασάφειες και γενικότητες για τα ουσιώδη. Όλα παραπέμπονται  στο μέλλον και τις εξουσίες του αρμόδιου Υπουργού και ενός πανίσχυρου και πρακτικά ανέλεγκτου Διευθύνοντος Συμβούλου. Χωρίς πρόβλεψη και πρακτική δέσμευση για Δημόσια και Κοινωνική Λογοδοσία.

Στα ανοικτά και προκλητικά για δημιουργικές αλλαγές μεγάλα θέματα, αλλάζουν απλά το όνομα και διατείνονται ότι κάνουν «Δημοκρατική Τομή και Αριστερή Πολιτική».

Η έλλειψη πολιτικής  βούλησης  είναι προφανής και δυστυχώς συμπορεύεται με την προχειρότητα, την ασάφεια και την απουσία συγκεκριμένων και δημιουργικών ιδεών, θέσεων και σχεδίων.

Από το Νομοσχέδιο απουσιάζει ό,τι θα αποτελούσε ένδειξη πραγματικού σεβασμού προς τους εργαόμενους, αλλά και προς τους πολίτες. Η δημοκρατική οχύρωση και η ανεξαρτησία της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης.